ایمان شهرام

با افزایش تقاضا برای تحصیل در مقاطع آموزش عالی و محدودیت ظرفیت پذیرش دانشجو در دانشگاه ها علی الخصوص در رشته های پرطرفدار، سنجش و پذیرش دانشجو به یکی از اهداف مهم نظام آموزشی تبدیل شده است. در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف آسیب شناسی وضعیت فعلی الگوی سنجش و پذیرش دانشجو و ارائه راهکارهایی به منظور بهبود الگوی سنجش و پذیرش دانشجو در کشور انجام شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف جزء پژوهش های کاربردی و از منظر روش شناسی به روش کیفی انجام شده است. مشارکت کنندگان پژوهش خبرگان و صاحب نظران علمی و اجرایی در حوزه کنکور بوده اند که به روش نمونه گیری هدفمند با رویکرد گلوله برفی انتخاب شده اند. نتایج پژوهش حاضر حاکی از عدم کارآمدی و اثربخشی لازم در الگوی فعلی سنجش و پذیرش دانشجو است. چالش های مربوط به الگوی فعلی سنجش و پذیرش دانشجو در سه دسته: آسیب های ناشی از فضای نظام آموزشی در دوران قبل از کنکور، چالش های ناشی از فضای حاکم بر آزمون سراسری و شرایط ناظر بر کنکور داوطلبان، و آسیب های مربوط به دوران بعد از برگزاری آزمون سراسری قابل تأمل و بررسی است. همچنین پذیرش توسط دانشگاه، بهینه سازی پذیرش بر اساس سوابق تحصیلی، راهکارهایی در ارتباط با ارتقای عملکرد و کارایی نظام آموزشی و هدایت تحصیلی از جمله راهکارهای مکمل و جایگزینی بودند که در پژوهش حاضر مورد شناسایی قرار گرفتند. از منظر صاحب نظران، اجرای موفقیت آمیز الگوی جایگزین مستلزم مطالعه عمیق، امکان سنجی، بررسی و ارزیابی دقیق و موشکافانه آن در ابعاد مختلف آموزشی و غیرآموزشی است. لذا با توجه به نتایج پژوهش حاضر راهکارهایی مانند کاهش تأکید بر حفظیات و توجه بیشتر به سایر مهارت های موردنیاز جامعه امروزی، استعدادها، علایق و توانمندی دانش آموزان، هدایت تحصیلی هوشمندانه و فرایند محور و انتخاب رشته ای متناسب با استعداد، علایق، و توانمندی دانش آموزان، تغییر از رویکرد هنجاری به شیوه ملاکی و حذف تدریجی کنکور پیشنهاد می گردد.