حیدر جعفرزاده

قواعد همباش (انجمنی) یکی از محبوب ترین مدل های حوزه داده کاوی به شمار می رود. در الگوریتم های کلاسیک حوزه قواعد همباش کاوی، مانند اپریوری، از حداقل دامنه پشتیبانیِ قاعده واحد استفاده می شود؛ در حالی که در رویکردهای جدیدی که تلاش کرده اند الگوریتم های کلاسیک را بهبود بخشند، مانند ام. اس. اپریوری، از حداقل دامنه پشتیبانیِ قاعده چندگانه استفاده می شود که در هر دو حالت، کاربر موظف است حداقل دامنه پشتیبانی از قاعده را تعیین کند. در نظر بگیرید کاربر قصد اعمال الگوریتم اپریوری را بر پایگاه داده ای با میلیون ها تراکنش داشته باشد؛ به طور قطع کاربر نمی تواند دانش لازم را درباره تمام تراکنش های موجود در پایگاه داده داشته باشد، بنابراین نمی تواند حد آستانه مناسبی را تعیین کند. در این پژوهش، برای اولین بار با استفاده از داده های فازی سازی شده و تکنیک میانگین گیری، روشی ارائه شده است که در آن، الگوریتم اپریوری به صورت کاملاً خودکار حداقل دامنه پشتیبانی از قاعده را تعیین می کند. نتایج شبیه سازی شده روی نمونه ای واقعی نشان داد این رویکرد عملکرد مطلوب تری نسبت به الگوریتم اپریوری کلاسیک دارد.