مهدی امیرخانی

یکی از چالش های مهم در راستای برنامه های تغییر و بهبود سازمانی، مقاومت در برابر اعمال تغییر، به دلیل بدگمانی نسبت به آن است؛ بنابراین، این موضوع، سازمان ها را مجاب می کند که با شناسایی عوامل به وجودآورنده بدگمانی، درصدد کنترل و رفع این عوامل باشند. پژوهش حاضر در میان کارکنان ستادی بیمارستان های سینا، شریعتی و امام خمینی و حجم نمونه 260 نفری انجام شد. براساس پژوهش های نظری و نیز شواهد تجربی، عواملی که برای تحریک بدگمانی سازمانی شناسایی شدند، عبارتند از: نبود عدالت سازمانی، نقض مشارکت در تصمیم گیری، نقض قرارداد روا ن شناختی و شخصیت منفی. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تکنیک مدل سازی معادله های ساختاری و نرم افزار لیزرل 54/8 صورت گرفت. نتیجه پژوهش نشان داد که شخصیت ستیزه جو بیشترین تأثیر را بر ایجاد بدگمانی سازمان و کاهش سلامت سازمانی دارد و عدالت مراوده ای بیشترین تأثیر را بر کاهش بدگمانی و افزایش سلامت سازمانی دارد.