علی مشایخ نیا

هدف: گفتمان پذیری برند، مفهوم جدیدی است که به بررسی درک تمایل روان شناختی مصرف کنندگان برای گفت وگو درباره برند خاص بدون در نظرگرفتن مقوله مصرف و تجربه آن برند می پردازد. هدف پژوهش حاضر طراحی مدل مفهومی قدرت گفتمان پذیری برند در صنعت خودروسازی است.روش: این پژوهش به طور کلی از نوع آمیخته بوده و از لحاظ هدف، از دسته پژوهش های توسعه ای به شمار می رود که طی دو مرحله اجرا شده است. بدین منظور ابتدا با استفاده از روش تحلیل تم مبتنی بر مصاحبه نیمه ساختاریافته با افرادی که در زمینه صنعت خودروسازی داخلی گفت وگو می کنند، عوامل مرتبط با قدرت گفتمان پذیری برند شناسایی و مدل مفهومی اولیه تحقیق استخراج شد؛ سپس با بهره مندی از نظر خبرگان و متخصصان، از طریق توزیع پرسش نامه و به کارگیری روش ساختاری تفسیری، عوامل مختلف مدل نهایی تحقیق سطح بندی و ارتباط بین آنها مشخص شد. یافته ها: یافته های تحقیق نشان می دهد که 142 کد در قالب 14 تم بر گفتمان پذیری برند مؤثر است. همچنین ارزش ذاتی برند به عنوان زیربنایی ترین عامل و عوامل تجربه، ارزش ویژه برند، جنجال برند و حمایت مصرف کننده از برند، به عنوان عوامل وابسته شناسایی شدند.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش، ضمن وارد کردن مفهوم گفتمان پذیری برند به ادبیات مدیریت بازاریابی، زمینه را برای تبیین مفهوم آن، تفکیک این پدیده از موارد مشابه از جمله تبلیغات توصیه ای و همچنین ارائه مدل مفهومی به منظور درک و به کارگیری این مدل در صنعت خودروسازی و سایر صنایع مشابه فراهم کرده است. همچنین به دلیل اهمیت موضوع گفتمان پذیری برند در بازاریابی، برای ایجاد و حفظ روابط بلندمدت با مصرف کنندگان و نقش آن در انتخاب و ترویج برند توسط مصرف کنندگان در موقعیت های مختلف، شرکت ها باید به تأثیر این موضوع بر ادراک مصرف کنندگان در فعالیت های بازاریابی خود حساسیت داشته و در انتخاب استراتژی های بازاریابی خود، این موضوع را در بازار هدف خود مد نظر قرار دهند.