شهامت جعفری

این پژوهش با هدف بررسی عوامل اجتماعی موثر بر امنیت اجتماعی زنان (مقایسه تطبیقی بین ایران و ترکیه) انجام گرفته است که از نوع توصیفی به شیوه اسنادی و تحلیل ثانویه با استفاده از رگرسیون ساده به اجرا درآمده و از نظر زمانی از نوع مقطعی در فاصله سالهای 2000 تا 2020 می باشد. برای بررسی متغیرهای تحقیق از نظریه های احساس امنیت اجتماعی بوزان و گیدنز(1377)، عوامل تاثیرگذاراقتصادی مارکس و مندراس و نظارت، هویت و احساس امنیت اجتماعی تاجفل، سرمایه اجتماعی و احساس امنیت اجتماعی پارسونز استفاده شد. جامعه آماری شامل کشورهای ایران و ترکیه است، که داده های هر دو کشور در تمامی شاخصها از نظر سال مورد بررسی از بانک اطلاعات داده های پیمایش ارزشهای جهانی(WVS ) اخذ شده است.نتایج بررسی نشان می دهد که نگرش زنان به امنیت اجتماعی در کشورهای ایران و ترکیه تفاوت کمی دارند و میانگین امنیت اجتماعی نیز برای هر دو کشور به هم نزدیک می باشد. در کشور ایران مولفه های؛ مدارای اجتماعی (p<0.05 ، 5.15 t=، 0.21= β)، رفتار مدنی(p<0.05 ، 4.26t=، 0.19= β)، اعتماد نهادی (p<0.05 ، 3.68t=، 0.17= β) و مشارکت اجتماعی (p<0.05 ، t=4.602، 0.18= β) بیشترین تاثیر را بر شاخص امنیت اجتماعی زنان دارند و در ترکیه مولفه های مدارای اجتماعی (p<0.05 ، t=4.70، 0.14= β)، رفتار مدنی (p<0.05 ، 4.28t=، 0.13= β) ، اعتماد نهادی (p<0.05 ، 5.62t=، 0.18= β) و طبقه اجتماعی (p<0.05 ، 3.362t=، 0.097= β) بیشترین تاثیر را بر شاخص امنیت اجتماعی ترکیه دارند.

این پژوهش با هدف بررسی میزان اثرگذاری متغیرهای اجتماعی بر شاخص های امنیت اجتماعی (مقایسه تطبیقی بین کشورهای ایران و ترکیه) انجام گرفته است. این تحقیق از نوع توصیفی؛ از نظر روش اجرا، استقرایی و از نظر زمانی از نوع مقطعی است. مطالعه حاضر به شیوه اسنادی و تحلیل ثانویه و با استفاده از رگرسیون ساده و چندگانه و در جامعه آماری شامل کشورهای ایران و ترکیه انجام شد و داده های آن از یک بانک اطلاعات داده ای، شامل داده های پیمایش ارزش های جهانی (WVS) در فاصله 2000 تا 2020 جمع آوری شد. با توجه به اینکه داده ها از سال 2010 2016 در سایت بارگذاری نشده و قابل دسترس نیستند، داده های بازه زمانی مذکور برای عنوان تحلیل انتخاب نشدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه است که در این پژوهش، یک نوع پرسشنامه بر اساس مقیاس لیکرت تدوین شد. نتایج نشان دادکه میزان امنیت اجتماعی در کشورهای ایران و ترکیه تفاوت معناداری ندارد (p>0.05 ) و میانگین امنیت اجتماعی نیز برای هر دو کشور نزدیک به هم است. همچنین مؤلفه های مشارکت اجتماعی (p <0.05 ، t=44.72، 0.25= β)، رفتار مدنی (p <0.05 ، 40.88 t=، 0.22= β)، اعتماد اجتماعی (p <0.05 ، 33.13 t=، 0.21= β)، مدارای اجتماعی (p <0.05 ، 27t=، 0.19= β) و هویت اجتماعی (p <0.05 ، 23.36 t=، 0.17= β) بیشترین تأثیر را در شاخص امنیت اجتماعی ایران دارند. در کشور ترکیه نیز مؤلفه های طبقه اجتماعی (p <0.05 ، t=26.93، 0.23= β)، هویت اجتماعی (p <0.05 ، 22.07 t=، 0.20= β)، اعتماد نهادی (p <0.05 ، 22t=، 0.18= β) و رفتار مدنی (p <0.05 ، 19.15t=، 0.16= β) بیشترین تأثیر را در شاخص امنیت اجتماعی دارند. لازم به ذکر است که مؤلفه مشارکت اجتماعی در ترکیه غیرمعنادار بوده و بر شاخص امنیت اجتماعی این کشور تأثیر نداشته است.