نادر هاشم زاده اقدم

علی رغم تحقیقات متنوع در حوزه کیفیت تدریس و بررسی عوامل مرتبط با آن، هنوز شاهد نارسائی های آموزشی از سوی منابع انسانی مرتبط با آن هستیم. به منظور مدیریت عملکرد و افزایش کارآیی اساتید در کیفیت تدریس با طراحی تحقیق پیش رو در جهت بررسی ویژگی ها و مهارت های کارآمد در تدریس از نظر اعضای هیأت علمی دانشگاه تلاش شده است. با نظرسنجی تصادفی از 242 نفر از اعضای هیأت علمی در دو دانشگاه تبریز و شهید مدنی آذربایجان با استفاده از پرسش نامه، عوامل مرتبط با کیفیت تدریس مورد مطالعه قرار داده شد. نتایج تحلیل مسیر با کمک مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که اعضای هیأت علمی دانشگاه ویژگی ها و مهارت های خود را مورد ارزیابی قرار دادند. براساس ارزیابی آنان دریافتیم که ویژگی های جمعیت شناختی(0.14)، شخصیتی- اخلاقی(0.18)، شغلی(0.17)، مهارت های حرفه ای(0.13)، تدریس(0.22) و ارتباطی(0.16) و در مجموع این ویژگی ها و مهارت ها به میزان 50 درصد از واریانس کیفیت تدریس را تبیین کردند که مهارت های تدریس با ضریب مسیر(0.22) به عنوان پر اهمیت ترین عامل پیش بینی کننده کیفیت تدریس اساتید دانشگاه شناسایی شد. نقش ویژگی ها و مهارت های اساتید در فرآیند آموزش با توجه به نتایج حاصله، حیاتی نتیجه گیری شده، میزان و اهمیت آنها در فراهم سازی کیفیت تدریس مورد بحث قرار گرفت.

دستیابی به عملکرد بهینه اساتید در ارائه تدریس باکیفیت از آرمان های حیاتی سازمان های آموزشی می باشد. علی رغم تحقیقات متعدد در این زمینه هنوز شواهد تجربی و پژوهشی کم کیفیتی آموزش را انعکاس می کنند. بر همین اساس پژوهش حاضر باهدف تأثیر تعهد سازمانی بر طرح درس و اجرای تدریس اساتید ترتیب داده شده است. گردآوری اطلاعات پیمایشی از طریق۳۰۰ پرسشنامه قابل اعتماد به صورت تصادفی طبقه ای از بین اساتید دو دانشگاه علوم پزشکی تبریز و ارومیه جمع آوری گردید. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که تعهد سازمانی به میزان قابل توجهی رفتار اساتید را در رابطه با طرح درس و اجرای تدریس پیش بینی می کند، یعنی برخورداری از تعهد موجب می شود که اساتید برای ارائه تدریس خوب نسبت به طرح درس و اجرای تدریس رفتار مسئولیت پذیرانه تری را نشان دهند. این تعهد سازمانی از طریق تعهدات هنجاری، عاطفی و مستمر توسط اساتید پشتیبانی می شود و به نوعی به نقش روابط پنهانی سازمان و کارکنان اشاره دارد. یافته های این پژوهش رهبران سازمان های آموزشی را در جهت ارتقای کیفیت تدریس اساتید از طریق تقویت روابط آنها با سازمان یاری می نماید و نقش تعهد سازمانی را در این زمینه برجسته می کند.