سیاوش رحمتی

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر 12 هفته تمرینات قدرتی با وزن بدن بر برخی مؤلفه های آمادگی جسمانی و ترکیب بدن بسیجیان گردان های امام حسین(علیه السلام) شهرستان آستانه اشرفیه بود. روش شناسی: 32 نفر با دامنه سنی 18 الی 25 سال و بر اساس معیارهای آمادگی جسمانی انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه ضعیف، متوسط، قوی و کنترل تقسیم شدند. سه گروه تمرینی به مدت 12 هفته و 3 جلسه در هفته پروتکل تمرین قدرتی با وزن بدن را انجام دادند. شدت نیز بر اساس مقیاس بورگ و آزمون هر دو هفته یک واحد افزایش می یافت. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی، متغیرها شامل توان به روش پرش سارجنت، توان بالاتنه (پرتاب توپ پزشکی)، قدرت عضلانی به روش آزمون پرس سینه و اسکوات، قدرت استقامتی با آزمون شنا روی دست، بارفیکس، درازونشست، ظرفیت هوازی با آزمون دوی یک مایل، توان بی هوازی با آزمون RAST و ترکیب بدن با استفاده از اندازه گیری چربی زیر پوستی با کالیپر ارزیابی شدند. برای بررسی نتایج درون گروهی از آزمون آماری t همبسته و از آزمون توصیفی (میانگین ± انحراف استاندارد) استفاده شد. یافته ها: نتایج بهبود معنی دار توان، ظرفیت هوازی، قدرت استقامتی و قدرت عضلانی را در هر سه گروه نشان دادند (05/0P<) ولی، در گروه کنترل تنها ظرفیت هوازی بهبود معنی داری داشته است. یافته ها همچنین نشان داد درصد چربی بدن و توده بدون چربی در هر سه گروه نسبت به قبل تمرینات بهبود یافته است ولی از نظر آماری معنی دار نبود (05/0<P). نتیجه گیری: درکل، می توان نتیجه گیری کرد که تمرینات قدرتی با وزن بدن برای بهیود شاخص های آمادگی جسمانی به ویژه برای افراد ضعیف قابل استفاده می باشد و برای آموزش بسیجیان اضافه کردن این نوع تمرین، می تواند مفید باشد.

زمینه و هدف : فعالیت های ورزشی احتمالاً می توانند بر شاخص های خونی مرتبط با عملکرد اثر بگذارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر یک جلسه تمرین شبه رقابتی بر شاخص های هماتولوژیک اعضای تیم ملی ایروبیک ژیمناستیک انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی 7 نفر از اعضای تیم ملی ایروبیک ژیمناستیک مردان ایران با میانگین سنی 1/72± 22/87 سال، وزن 3/50±68/50 کیلوگرم و قد 4/80± 172/50 سانتی متر، به صورت داوطلبانه شرکت کردند. جلسه تمرینی حدود 32 دقیقه به طول انجامید که شامل: 10 دقیقه گرم کردن عمومی، 1دقیقه و 45 ثانیه انجام حرکات اختصاصی به صورت گروهی همراه با موزیک، 10 دقیقه گرم کردن اختصاصی، 6 دقیقه مرور حرکات، 4 دقیقه استراحت و تمرکز و در پایان برنامه اصلی، مسابقه به مدت 1 دقیقه و 45 ثانیه بود. پیش و بلافاصله پس از تمرینات ویژه، مقدار 10 میلی لیتر خون از ورید بازویی ورزشکاران اخذ گردید. از t همبسته جهت بررسی متغیرهای هماتولوژیکی در مراحل پیش و پس آزمون استفاده شد ( 05/p<0). یافته ها: پس از جلسه تمرین شبه رقابتی ایروبیک ژیمناستیک، تعداد گلبول های سفید خون (01/p=0). درصد پلاکت های خون ( 02/p=0)، و تعداد لنفوسیت ها ( 001/p=0) به طور معنی دار افزایش یافتند؛ اما سایر متغیرهای هماتولوژیک، تغییر معنی داری نکردند ( 05/p>0). نتیجه گیری: با توجه به عدم تغییر عمده شاخص های هماتولوژیک مورد بررسی در پژوهش حاضر، به نظر می رسد اجزاء برنامه فعالیت شبه رقابتی اختلالی در عوامل خونی به واسطه نوع فعالیت ایجاد نمی کند.