جمشید فولادی

هدف: هدف از این پژوهش، طراحی الگوی مدیریت راهبردی سازمان تربیت بدنی ارتش جمهوری اسلامی ایران می باشد. پژوهش حاضر از نظر استراتژی، توصیفی؛ از نظر مسیر اجرا، مطالعات راهبردی و از لحاظ هدف، از نوع تحقیقات کاربردی می باشد. روش شناسی: جامعه آماری تحقیق را مدیران تربیت بدنی ارتش جمهوری اسلامی ایران تشکیل داده اند که شامل 35 نفر می باشند. پرسشنامه تهیه شده حاوی 89 سؤال در زمینه بررسی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدیدهای سازمان تربیت بدنی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود. جهت تعیین روایی پرسشنامه، از ده نفر از اساتید صاحب نظر گرایش مدیریت ورزشی نظرخواهی شد و نهایتاً پرسشنامه مورد تأیید آن ها قرار گرفت. به منظور اندازه گیری قابلیت پایایی، از روش آلفای کرونباخ و نرم افزارSPSS استفاده شد. این مقدار بر اساس داده های حاصل از پرسشنامه 8/. مى باشد که نشان دهنده آن است که پرسشنامه مورد استفاده، از قابلیت پایایی لازم برخوردار مى باشد. یافته ها: نتایج نشان داد که در زمینه ورزش همگانی، 8 قوت، 13 ضعف، 9 فرصت و 11 تهدید وجود دارد که پس از تجزیه و تحلیل آن ها در ماتریس SWOT و بحث و تبادل نظر گروهی مشخص شد که جایگاه راهبردی سازمان تربیت بدنی ارتش جمهوری اسلامی ایران در منطقه WO قرار دارد. نتیجه گیری: در نهایت، بر اساس تحلیل های استراتژیک، راهبردهای لازم سازمان تربیت بدنی ارتش جمهوری اسلامی ایران تدوین شد. مهم ترین راهبردهای لازم برای توسعه این سازمان عبارت اند از: توسعه و تقویت ارتباطات بین المللی به ویژه با سازمان های ورزشی کشورهای اسلامی، سیزم و پلیس های جهان و بهره برداری از تجارب آنان، ساماندهی تربیت بدنی اجا به منظور تمرکز در رشته های کاربردی و مدال آور جهت کسب افتخار و سکوهای برتر در رقابت های داخلی و خارجی به ویژه سیزم، بهره گیری و استفاده از پیشکسوتان ورزشی در تصمیم گیری های ورزشی تربیت بدنی اجا، برنامه ریزی کوتاه و بلندمدت در راستای توسعه ورزش همگانی با هماهنگی فدراسیون های مربوطه، حضور متخصص در زمینه ورزش های همگانی در تمامی محل های ورزش همگانی در زمان های مشخص، تخصیص بودجه و اعتبارات مناسب و تقسیم هدفمند آن در رشته های پایه و مدال آور.

هدف: اختلال در عملکرد حرکتی مرتبط باکار به عنوان مشکلات سلامتی عمومی در سراسر دنیا و از علت اصلی ناتوانایی ها به شمار می روند. این اختلالات در کارکنان نظامی، نتیجه و تأثیر مستقیمی بر آمادگی نیرو و به نوبه خود دفاع ملی دارد. روش شناسی: جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان ستاد آجا است؛ که از این جمعیت 55 نفر به عنوان نمونه آماری به صورت تصادفی هدف دار انتخاب شدند. از آزمون غربالگری حرکت عملکردی FMS استفاده شد. همچنین برای ریسک فاکتورهای آسیب زا از آزمون های آزمون Y اندام تحتانی، Y اندام فوقانی، پرش عمودی تک پا، زنجیره حرکتی بسته دورسی فلکش مچ پا، 6 متر پرش زمانی و سه گانه استفاده شد. از آزمون های آماری توصیفی و ضریب همبستگی جهت ارتباط سنجی متغیرها با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 22 در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون FMS نشان داد که کارکنان ستاد آجا حدود 18/58 درصد دارای نمرات پایین تر از 14 می باشند. رابطه بین نمرات آزمون FMS با هرکدام از ریسک فاکتورهای آسیب زا در افراد دارای نمرات 14 و کمتر نشان می دهد. متغیر اسکات کامل با تعادل عملکردی اندام تحتانی، تعادل عملکردی اندام فوقانی، پرش عمودی تک پا، هاپ متقاطع سه گانه و زمان هاپ 6 متر ارتباط معنی داری وجود دارد (001/0P=). همچنین در گام برداری از روی مانع با متغیرهای دورسی فلکش مچ پا (005/0P=)، تعادل عملکردی اندام تحتانی، تعادل عملکردی اندام فوقانی هاپ متقاطع سه گانه ارتباط معنی داری وجود دارد (001/0P=). در لانچ با دورسی فلکش مچ پا (001/0P=) و تعادل عملکردی اندام تحتانی (004/0P=)، ارتباط معنی داری وجود داشت. در بالا آوردن مستقیم پا با دورسی فلکش مچ پا (003/0P=)، ارتباط معنی داری وجود داشت. در ثبات چرخشی با متغیر تعادل عملکردی اندام فوقانی (003/0P=)، ارتباط معنی داری وجود داشت. همچنین بین نمرات کل غربالگری عملکردی حرکت با متغیرهای دورسی فلکش مچ پا تعادل عملکردی اندام فوقانی، تعادل عملکردی اندام تحتانی (001/0P=)، هاپ متقاطع سه گانه (005/0P=) و زمان هاپ 6 متر (004/0P=)، ارتباط معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که نمرۀ کلی، FMS یک پیش بینی کنندۀ آسیب در کارکنان ستاد آجا است. و افرادی که دارای نمرات 14 و کمتر هستند دارای ریسک بالای در آسیب هستند. مربیان، فرماندهان و امور بخش سلامت ستاد آجا باید به غربالگری و شناسایی افراد دارای اختلال عضلانی اسکلتی و نمرات غربالگری حرکتی و ریسک فاکتورهای آسیب زا توجه کنند و افراد در معرض خطر را شناسایی و ارزیابی کنند.

هدف: هدف از این تحقیق، طراحی و تدوین برنامه راهبردی مدیریت تربیت بدنی نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران در افق چشم انداز 1404 بود. روش شناسی: تحقیق حاضر کاربردی و به صورت پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه افراد شاغل در حوزه تربیت بدنی نداجا در سطح مناطق و پایگاه ها بودند. شیوه گردآوری اطلاعات در این تحقیق، بررسى اسناد و مدارک در طى مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه با خبرگان، مسئولین، متخصصین و مدیران حوزه ورزش نداجا و استفاده از پرسش نامه برای گردآوری داده ها بود. در این تحقیق از روش های آماری توصیفی و استنباطی در جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. کلیه داده ها در نرم افزار آماریSPSS  نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد مدیریت تربیت بدنی نداجا در وضعیت تغییر قرار دارد. براساس تحلیل SWOT،  در مجموع 34 استراتژی شامل 15 استراتژی SO، 5 استراتژی ST، 9 استراتژی WO و 5 استراتژی WT برای ورزش نداجا تدوین شد. نتیجه گیری: تربیت بدنی نداجا می تواند با بکارگیری و ارزیابی مجدد استراتژی ها مسیر تحقق اهداف آرمانی را هموار سازد و در نهایت با هدفمندکردن برنامه های سازمان موجبات توسعه هر چه بیشتر ورزش را فراهم سازد.

هدف: شناخت عوامل کلیدی مؤثر بر نظام های مختلف در هر سازمان، می تواند بسترساز و راهنمای تدوین نقشه راه و سناریوهای توسعه در آینده آن نظام باشد. با توجه به اهمیت این مسئله، این تحقیق عوامل کلیدی مؤثر بر آینده توسعه منابع انسانی در سازمان تربیت بدنی ارتش جمهوری اسلامی ایران را با رویکرد تحلیل ساختاری شناسایی و خوشه بندی کرده است. روش شناسی: این پژوهش از لحاظ راهبرد هدف گذاری، کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی و بر اساس روش های آینده پژوهی، تبیینی می باشد. داده های نظری با روش اسنادی و داده های تجربی با روش پیمایشی بر اساس روش دلفی تهیه شده است. مشارکت کنندگان در پژوهش 20 نفر از خبرگان و متخصصان صاحب نظر در حوزه سازمان های ورزشی بودند که به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات از رویکرد تحلیل ساختاری و نرم افزار Micmac استفاده شده است. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد پراکندگی متغیرهای کلیدی و مؤثر بر آینده توسعه منابع انسانی در سازمان تربیت بدنی ارتش جمهوری اسلامی ایران سیستمی از پایداری کاملی برخوردار نیست. از میان 25 عامل بررسی شده در این پژوهش، 7 عامل (مدیریت دانش، ارتقاء قابلیت ها و توانایی های کارکنان، تأکید بر یادگیری سازمان، چند مهارتی شدن پرسنل، کسب مهارت های جدید، مدیریت فناوری اطلاعات و ایجاد سازمان یادگیرنده) کلیدی ترین نقش را در آینده توسعه منابع انسانی در سازمان تربیت بدنی ارتش جمهوری اسلامی ایران ایفاء می کند. نتیجه گیری: در صورتی که نیروها و روندهای کلیدی اثرگذار بر آینده توسعه منابع انسانی تکامل پیدا کنند، این زمینه فراهم می شود که تأکید بر یادگیری فردی، بهره گیری از سیستم عملکرد مدیریت، شناسایی نیازهای پرسنل، ترویج فرهنگ توسعه و ترویج فرهنگ تطبیق پذیری با تغییر به مراتب بیشتر شود.

هدف: هدف از این پژوهش، ارزیابی کاروان ورزشی جمهوری اسلامی ایران در ادوار مختلف مسابقات ورزشی نظامیان جهان (2019تا 1995) و ارائه راهکارها و پیشنهادات مؤثر جهت حضور موفق و قدرتمند در دوره های آتی می باشد. روش شناسی: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر گرداوری داده ها توصیفی- تحلیلی(گذشته نگر) می باشد. همچنین به منظور رتبه بندی و ارائه راهکارها (کیفی- کمی) است. ابتدا از طریق مرور سایت رسمی سیزم، نتایج کاروان ورزشی جمهوری اسلامی ایران در ادوار مختلف استخراج شد، سپس با استفاده از نرم افزار DEA-Solver میزان کارایی مورد سنجش قرار گرفت. در مرحله دوم نیز با مرور مطالعات گذشته و مصاحبه هدفمند با10 نفر از صاحب نظران و مدیران ورزشی، 42 راهکار جمع آوری شد. پس از حذف، دسته بندی و تلخیص عوامل و راهکارهای پیشنهادی، در نهایت 35 عامل در قالب پرسشنامه تاپسیس در اختیار 25 نفر از متخصصان و مدیران ورزشی قرار گرفت. با استفاده از نرم افزار MATLAB راهکارهای نهایی بر اساس وزن هر عامل اولویت بندی شدند. یافته ها: تحلیل داده ها مشخص کرد که به کارگیری مربیان برجسته نظامی و غیرنظامی به عنوان کادر فنی و مربی در تیم های ورزشی آجا و نیروهای مسلح در رتبه اول؛ توسعه و تقویت تعاملات برون سازمانی به منظور بهره گیری از ظرفیت های علمی و پژوهشی، تخصصی، امکاناتی و تجهیزاتی سایر سازمان های ورزشی داخلی و خارجی در رتبه دوم و حمایت و پشتیبانی فرماندهان و مسئولان نیروهای مسلح از ورزش، به ویژه حضور در رقابت های بین المللی (سیزم) در رتبه سوم مهم ترین راهکارها و عوامل پیشنهادی از دیدگاه کارشناسان قرار دارند. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها انتظار می رود که مدیران و مسئولان ورزش نیروهای مسلح برای کسب کرسی در مجامع بین المللی از جمله کمیته های مختلف سیزم تلاش و برنامه ریزی لازم را داشته باشند. همچنین به روزرسانی اماکن و تجهیزات ورزشی به منظور رقابت برابر ورزشکاران و تیم های ایرانی با ورزشکاران و تیم های سایر کشورها می تواند به موفقیت کاروان ورزشی ایران کمک کند. در نهایت با برنامه ریزی صحیح و اعزام تیم های ورزشی که شانس کسب مدال بیشتری دارند، می توان عملکرد کاروان ورزشی جمهوری اسلامی ایران را بهبود داده و به جایگاه مطلوب تری دست پیدا کرد.

زمینه و هدف: برای کشورها، کسب جایگاه مناسب در مسابقات نظامیان جهان اهمیت بسیاری دارد؛ تا جایی که کشورها از این رقابت مسالمت آمیز به عنوان ابزاری در معادلات بین المللی استفاده می کنند. از این رو پژوهش حاضر در صدد است با شناسایی شاخص های مؤثر بر کامیابی کاروان ورزشی نظامیان، زمینه موفقیت ایران را برای حضور در دوره های بعدی فراهم کند. روش: روش پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش کیفی است که از راهبرد تحلیل مضمون استفاده شده است. جامعه پژوهش شامل متخصصین و صاحب نظران حوزه ورزش نظامیان (مدیران، معاونان و کارشناسان تربیت بدنی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران، مربیان، سرپرستان و ورزشکاران عضو تیم های قهرمانی و کاروان ورزشی نظامیان جمهوری اسلامی ایران) بودند. روش نمونه گیری در این پژوهش هدفمند و با توجه به سطح اشباع داده ها با تعداد 17 نفر از افراد جامعه مصاحبه شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که شاخص های مؤثر بر کامیابی کاروان ورزشی نظامیان شامل دو مضمون فراگیر راهبردی و اجرایی و هشت مضمون سازمان دهنده شامل مدیریتی، منابع مالی و اقتصادی، تحقیق و توسعه، تجهیزات و امکانات، منابع انسانی، پشتیبانی و تدارکات، فرهنگی-اجتماعی و سیاسی است. نتیجه گیری: عوامل زیادی بر موفقیت تیم ها و کاروان ورزشی جمهوری اسلامی ایران در رقابت های سیزم تأثیر گذارند؛ بنابراین، مدیران، مسئولان، برنامه ریزان و متولیان ورزش نظامیان باید به این عوامل توجه ویژه ای داشته باشند تا بتوانند زمینه موفقیت هرچه بیشتر کاروان ورزشی نظامیان جمهوری اسلامی ایران را در میادین بین المللی فراهم کنند.