فرناز قبایی

آموزش به تنهایی در محیط دانشگاهی کافی نیست. از دانشگاهیان بیشتر خواسته می شود که شواهدی از نتایج یادگیری و تدریس و مشارکت در یادگیری از طریق دانش پژوهی ارائه کنند. در حالیکه ممکن است دانشگاهیان با تحقیق در زمینه رشته خود به خوبی آشنا باشند، اما درباره رویکرد تحقیق درباره روشها و استراتژیهای آموزشی خود و تاثیر آنها بر یادگیری دانشجویان و دانش آموزان توانایی لازم را کسب نکردند. برهمین اساس این مقاله به این مطلب می پردازد که دانش پژوهی چیست و چه ضرورتی دارد و زیرساختهای لازم برای ترویج آن چیست. این مقاله به روش مروری تهیه شده است. آن چه که این تحقیق تلویحا بدان اشاره می کند این است که تدریس باید بیش از آنچه که تاکنون بدان اهمیت داده شده،در سیستمهای ارزشیابی و ارتقا در نظر گرفته شود. یعنی علیرغم اینکه تدریس علاقه ذاتی و اولیه مدرسین می باشد، ارزشیابهای دانشگاهها، ایشان را به پژوهش فرا می خوانند.دراین نگاه عضوی تمام عیار و با کیفیت که شاغل به امر تدریس می باشد، علاوه بردانش و مهارت پایه حرفه ای خود، باید مهارت طراحی تدریس، اجرای با کیفیت آن و مهارتهای ارزیابی یادگیری را داشته باشد.