حمیرا نظری

پژوهش حاضر در پی یافتن راه حلی جهت مرتفع ساختن ضعف یادگیری و انگیزه زبان آموزان به هنگام تدریس حروف الفبا از طریق اقدام پژوهی برآمده است. نمونه شرکت کننده 12 دانش آموز پسر پایه هفتم یکی از دبیرستان های دوره اول استان خراسان جنوبی بودند.  حروف الفبای درس 5 با پیروی محض از روند پیشنهادی تدریس این بخش مندرج در کتاب راهنمای معلم تدریس شد. روش تحقیق اتخاذ شده ترکیبی، یا به عبارت دیگر تلفیق کمی-کیفی بود. جهت جمع آوری داده های مرتبط از سه ابزار چک لیست ثبت مشاهدات ناظر از کلاس درس، برگه های خودارزیابی تکمیل شده توسط زبان آموزان و نمرات آزمون برگزار شده از این بخش درس استفاده شد و پس از حصول نتیجه نه چندان مطلوب به خصوص در بخش مهارت نوشتاری و میزان انگیزه زبان آموزان، جای خالی فعالیت های ارتباطی و بازی های آموزشی منطبق با عناصر پنجگانه برنامه درسی ملی (تعقل، ایمان، علم، عمل و اخلاق) در روند تدریس احساس شد. با استفاده حداکثری از انواع بازی های آموزشی، فعالیت های تکمیل کار، کارهای گروهی و در نظر گرفتن سایر ویژگی های رویکرد ارتباطی و برنامه درسی ملی از قبیل ایجاد توانش ارتباطی، تعامل و همکاری، محیط امن و دلپذیر یادگیری، توجه به تفاوت های شخصی دانش آموزان در قالب این فعالیت ها میزان انگیزه و یادگیری حروف الفبا در زبان آموزان بهبود یافت. نتایج آزمون تی وابسته حاکی از تفاوت معنادار آماری بین نمرات حاصل از آزمون درس 6 در مقایسه با درس 5 بود. امید است نتایج اقدام پژوهی حاضر بتواند راهگشایی برای مؤلفان و دبیران محترم جهت آموزش هر چه مؤثرتر حروف الفبا با استفاده از فعالیت های پیشنهادی این پژوهش باشد.