مبین خانلرزاده

در تلاش برای بررسی اثربخشی روشی نوین برای رسیدگی به خطاهای گرامری نوشتاری زبان آموزان، مطالعه ی حاضر اثرات بازخورد تصحیحی نوشتاری متمرکز غیرمستقیم و نمونه ی درونداد برجسته شده ی انگیزشی (شبه بازخورد )را بر دقت زبان آموزان در استفاده از حروف تعریف زبان انگلیسی بررسی می کند. با استفاده از سه کلاس دست نخورده در سطح متوسط متشکل از 46 دانش آموز، سه گروه تشکیل داده شد: (1) گروه بازخورد تصحیحی نوشتاری،(2) گروه شبه بازخورد (یک نمونه ی نوشتاری که ساختار مورد نظر آن برجسته شده است)، و (3) گروه کنترل. در حالی که هیچ تفاوتی در اثر بخشی بازخورد تصحیحی نوشتاری و شبه بازخورد پیدا نشد، گروه های آزمایشی در پس آزمون های فوری و تاخیری از گروه کنترل بهتر عمل کردند. نتایج نشان می دهد، با توجه به عملی بودن بالای شبه بازخورد، این روش می تواند جایگزین مناسبی برای بازخورد تصحیحی نوشتاری به منظور تصحیح خطاهای دستوری باشد.