محمدجواد طوسی

مراکز «شیعه شناسی» برای تبیین آموزه ها، معارف و دانش های اختصاصی تشیع و نیز نحوه تشکل شیعیان تأسیس شده اند. وضعیت شناسی مراکز شیعه شناسی، صورت بندی و جستجوی اهداف و رویکرد های شان رسالت این پژوهش است و بر آن است در عین شناسایی مراکز یاد شده، به تحلیل وضعیت آنها در جنبه های ساختاری و محتوایی بپردازد تا امکان صورت بندی آنها در دسته های همگن فراهم گردد. می توان این مهم را برای تغییرات روش ها و اهداف مراکز شیعه شناسی و بازشدن چشم اندازهای نظری برای تحقیقات بعدی دانست تا از کمبودهای موجود آن کاسته شود. روش تحقیق حاضر کیفی است و با روش توصیفی تحلیلی به فراز و فرود و روندهای شیعه شناسی می پردازد.

سازمان ها و مراکز شیعه شناسی داخلی، نقش مهمی در تبیین نظام اعتقادی شیعیان و انقلاب اسلامی ایران دارند. به همین دلیل تحلیل راهبردهای آنها در ارائه تصویر صحیح و مطلوب از نظام اعتقادات شیعیان و مبانی انقلاب اسلامی ایران در گستره جهانی، حائز اهمیت است. این پژوهش با هدف تبیین و تحلیل راهبردهای مراکز شیعه شناسی داخلی، درصدد است با روش تحلیل مضامین، آثار راه پردازها (استراتژیست ها) و اسناد سازمانی این مراکز را مورد بررسی قرار دهد. از این رو، این سؤال مطرح می شود که راهبردهای مراکز شیعه شناسی داخلی چیست؟ راهبردهای شناسایی شده شامل راهبردهای تنقیدی-تجدیدی، تنقیدی-تنقیحی و تنقیحی-ترویجی هستند. مراکزی که راهبرد تنقیحی-ترویجی را دنبال می کنند بسیار منسجم تر و هدفمندتر از دیگر مراکزند و نقش بسیار مهمی در ارائه تصویر صحیح از نظام اعتقادات شیعیان و مبانی خط مشی گذاری جمهوری اسلامی ایران ایفا می کنند.