ژانت بی. ال. چان

استرالیا در دهه 1990 کشوری با تنوع قومی و فرهنگی قابل توجه بوده و دارای بیش از 100 گروه قومی و 80 زبان مهاجر و 150 زبان بومی است (Castles et al.، 1988: 25). بیش از یک چهارم جمعیت 17 میلیونی آن یا در کشورهای غیرانگلیسی زبان به دنیا آمده اند و یا نسل دوم افرادی هستند که در این کشور متولد شده اند (Jupp 1995). در سر شماری سال 1991، 265459 نفر یا 1.6 درصد از جمعیت کل استرالیا، خود را بومی یا از نژاد جزیره نشینان تورس استریت معرفی کردند (اداره آمار استرالیا [ABS [1994a: 5). با این حال، تنوع قومی استرالیا یک پدیده نسبتاً جدید است. در این پژوهش، سیاست های تبعیض آمیز پلیس در دهه 1970 در استرالیا و اثرات تغییر در فرهنگ پلیس بررسی و تحلیل خواهد شد.      این پژوهش نشان داد اگر پلیس، به عنوان مأموران مجری قانون، اجازه دهند که نگرش های نژادپرستانه تبدیل به یک بخش پذیرفته شده از محیط شغلی آنها گردد، به سختی می توانند ادعای حرفه ای گری و حتی بی طرفی داشته باشند. نگرش های تبعیض آمیز نیز موانع آشکاری برای کسب اعتماد و همکاری اعضای جوامع اقلیت های قومی است. از آنجایی که ترس و عدم اعتماد به پلیس در بین برخی گروه ها رایج است، هر گونه مدرکی دال بر رفتار ناعادلانه، تنها می تواند فاصله بین پلیس و اقلیت ها را زیاد کند. بنابراین، جای تعجب نیست که پلیس اغلب متوجه می شود که تلاش برای جلب همکاری برخی از اعضای جوامع اقلیت می تواند یک کار چالش برانگیز باشد.