احمدرضا حسین زاده

سال چهاردهم | شماره 55 | زمستان 1401 | صفحات 25 تا 38 | هدف پژوهش حاضر، ارزیابی رویکردهای رقابتی مدیریت زنجیره تأمین سه سطحی (تأمین کننده، تولیدکننده و توزیع کننده) با تمرکز بر سطح 2 یعنی تولید و عملیات به منظور پایداری زنجیره تأمین لارج شرکت عملیاتی تولید نفت و گاز است. این تحقیق مبتنی بر رویکرد تصمیم گیری چندمعیاره با به کارگیری روش های دلفی فازی و فرایند تحلیل شبکه ای است. ازاین رو با استفاده از مرور ادبیات و نظرسنجی تیم 15 نفره خبرگان، 33 مؤلفه مؤثر بر زنجیره تأمین لارج استخراج و با 4 رویکرد دسته بندی شد. برای پالایش و ارزیابی عوامل مستخرج با زمینه ها و فضای واقعی زنجیره تأمین لارج، طی سه مرحله نظرسنجی طبق روش دلفی فازی و با نظر تیم خبرگان منتخب استفاده شد که منجر به شناسایی 28 مؤلفه شد. سپس اهمیت نسبی هر یک از مؤلفه ها و ابعاد زنجیره تأمین بر اساس روش | سال چهاردهم | شماره 55 | زمستان 1401 | صفحات 1 تا 24 | فرایند تحلیل شبکه ای در محیط نرم افزار سوپر دیسیژن تعیین شد. | سال چهاردهم | شماره 55 | زمستان 1401 | صفحات 1 تا 24 | نتایج مطالعه حاکی از آن است که راهبرد تاب آوری با وزن 36466/0 بالاترین رتبه اثرگذار و سپس راهبردهای چابک با وزن 25385/0، ناب با وزن 23963/0، سبز با وزن 14187/0، به ترتیب رتبه های دوم، سوم و چهارم را دارا می باشند | سال چهاردهم | شماره 55 | زمستان 1401 | صفحات 1 تا 24 | . لذا استفاده هم زمانی این راهبردها با توجه به اولویت رویکردها و عوامل کلیدی درون هر رویکرد، می تواند به عنوان یک راهبرد جدید جهت پایداری زنجیره تأمین لارج تلقی شود.

طی سال های اخیر با تغییرشرایط بازارهای جهانی، سازمان ها دریافته اند که برای رشد و بقا درمحیط پرتلاطم امروزی باید توجه خاصی به مقوله زنجیره تامین نمود. صنعت نفت جزء صنایعی محسوب می شوند که رعایت مسائل اجتماعی و زیست محیطی در آنها بشدت مورد تأکید قرار گرفته است. در این تحقیق، به منظور بهبود مدیریت زنجیره تامین، معیارهای اصلی، فرعی و نقش عوامل موثر معماری سازمانی، تعاملات موثر آنها بر یکدیگر را در راستای تحقق اهداف پژوهش شناسایی نموده ایم. این مقاله با بهره گیری از نظر کارشناسان و خبرگان و با استفاده از پرسشنامه و روش تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی در فرآیند عملیات بهره برداری تولید نفت و گاز، صورت پذیرفته است که نتایج حاصل نشان می دهد، در معیارهای اصلی به ترتیب یکپارچگی، پاسخگویی، انعطاف پذیری و در معیارهای فرعی به ترتیب کاهش زمان تحویل، و مشترکآ یکپارچگی درون سازمانی و افزایش/ کاهش تولید، مشترکآ یکپارچگی برون سازمانی و برونسپاری، و سپس کاهش هزینه ها، بیشترین تاثیر را دارند. در بین گزینه های معماری سازمانی به ترتیب فرآیندکاری، فرآیند تصمیم گیری، ساختار سازمانی، و سپس تولید و توزیع اطلاعات، بیشترین تاثیر را دارند.