وحیده فدایی نژاد

هدف این تحقیق بررسی تاثیر آموزش مجازی فنی و حرفه ای بر اشتغال زایی کودکان استثنایی در دوران ویروس کرونا است. کودکان استثنایی به دلیل ویژه گی ها و وضعیت جسمانی و ذهنی خاصی که دارند در مسیر اشتغال و شغل یابی با انواع مصایب و مشکلات فراوانی روبرو هستند و این مسایل و مشکلات در دوران همه گیری ویروس کرونا به دلیل محدودیت های حضور در کلاس های فنی و حرفه ای و نیز مهارت آموزی، دو چندان می شوذ. روش این تحقیق کمی و به لحاظ هدف کاربردی است. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کودکان دختر استثنایی در مجتمع آموزشی دانش آموزان استثنایی صیاد شیرازی می باشد. این افراد به طور تصادفی در دو گروه (آزمایش 10 و کنترل 10) قرار می گیرند. در مرحله اول، آموزش مجازی فنی و حرفه ای در قالب پیش آزمون از این بچه ها به عمل می آید . در مرحله بعد، آموزش مجازی فنی و حرفه ای در قالب 10جلسه، 60 دقیقه ای در گروه آزمایشی اجرا می شود.یافته های تحقیق نشان می دهد که آموزش های طراحی شده برای دوران همه گیری کرونا، از بسترها و استاندازدهای لازم و نیز امکانات کافی برای کودکان استثنایی برخوردار نمی باشد. اگر چه نتایج این تحقیق نشان داد که آموزش مجازی فنی و حرفه ای بر اشتغال زایی کودکان استثنایی در دوران ویروس کرونا تاثیر گذار بوده است ولی این آموزش ها بایستی با فراهم کردن و نیز استاندارد ها و توجه لازم به ضعف ها و ناتوانی های کودکان استثنایی همراه باشد تا این کودکان استثنایی بتوانند در محیطی مناسب با کسب آموزش های مناسب شغلی، به آینده امیدوار باشند و به آسیب های روانی و ذهنی و خود کم بینی دچار نشوند.

کارآفرینی، خلق کسب و کار، هدایت منابع، تبدیل فرصت ها به دستاوردها و ارائه محصولات جدید است که سبب خوداشتغالی، دیگر اشتغالی و یا ایجاد ارزش افزوده می شود. کارآفرین کسی است که با بهره گیری از منابع موجود، به کارگیری خلاقیت، شناخت فرصت ها و پذیرش ریسک ها به ایجاد یک کسب و کار می پردازد . کودکان استثنایی به دلیل فرهنگ و کلیشه های موجود در جامعه، با نگاه های محقر و همراه با دلسوزی و ترحمی مواجهه هستند که نیازمند کمک هستند و بایستی کارهای آنها را انجام داد. این نوع نگاه، در زمینه اشتغال و کار نیز وجود دارد. وضعیت اشتغال در سال های اخیر و به دلیل تحریم های همه جانبه، با انواع مصایب و مشکلات روبرو است که در این بین وضعیت افراد دارای آسیب های جسمی و روانی، به مراتب وخیم تر است. این افراد در سیستم آموزشی ای که کمتر به نیازها و مسایل این افراد توجه می کند با مسایل و مشکلات بیشتری در ورود به جامعه روبرو هستند. لذا سیستم آموزشی، برای جبران این خلاها بایستی خود را با امکان کارآفرینی برای کودکان استثنایی همگام کند و بتواند از شغل های کلیشه ای و صرفا فنی حرفه ای دوری کند تا با دنیای دیجیتال و مجازی ارتباط برقرار کند و کودکان استثنایی را برای این شرایط آماده کند.