فرشته رضا

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان روان پویشی کوتاه مدت بر کاهش اضطراب و افزایش توانایی تحمل ابهام در زنان مبتلا به اختلال وسواس فکری–عملی (OCD) بود. این مطالعه با طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه زنان مبتلا به OCD مراجعه کننده به مرکز مشاوره سروهانا در تهران در سال 1404 بود. نمونه ای به حجم 30 نفر به شیوه هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) جای دهی شدند. گروه آزمایش در ده جلسه درمان روان پویشی کوتاه مدت شرکت کرد؛ در حالی که گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. ابزارهای گردآوری داده شامل پرسشنامه اضطراب آشکار و پنهان اشپیل برگر، پرسشنامه وسواس فکری–عملی مادزلی و مقیاس تحمل ابهام فریستون بود. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان روان پویشی کوتاه مدت موجب کاهش معنادار اضطراب آشکار و پنهان و افزایش توانایی تحمل ابهام در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد (p < 0.01). این یافته ها از اثربخشی درمان روان پویشی کوتاه مدت در بهبود مؤلفه های هیجانی و شناختی مرتبط با OCD در زنان حمایت می کند و بر کاربرد بالینی این رویکرد در تنظیم هیجانی، پذیرش ابهام و کاهش نشخوار فکری در این گروه تأکید دارد.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین حافظه تروماتیک و طرح واره های ناسازگار در بین زنان مبتلا به سرطان پستان است. روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از حیث گردآوری داده ها توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان بیمارستان شهدای تجریش بود که براساس آمار مدیریت بیمارستان 85 نفر بودند. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده 70 نفر تعیین شد. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه طرح واره ناسازگار اولیه فرم کوتاه و پرسش نامه فهرست تجارب تروماتیک استفاده شد. جهت تحلیل داده ها در سطح توصیفی از میانگین و انحراف استاندارد و در سطح استنباطی از تحلیل رگرسیون به شیوه همزمان با استفاده از نرم افزار SPSS24 استفاده شد.یافته های تحلیل رگرسیون نشان داد بین طرح واره های ناسازگار اولیه و حافظه تروماتیک با سرطان پستان در زنان ارتباط معنی داری وجود دارد و می توانند واریانس بیشتری را تبیین کنند. براساس این یافته ها می توان گفت که زنان با سرطان پستان طرح واره های ناسازگار اولیه و حافظه تروماتیک مختل تری دارند. هم چنین این یافته ها تلویحات مهمی را در زمینه آسیب شناسی روانی و درمان این بیماران دارند.

سرطان پستان شایع ترین سرطان زنان است که جنبه های مختلف سلامت فردی، از جمله سلامت روان را به مخاطره می اندازد. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی مقایسه حافظه سازا (تروماتیک) و طرح واره های ناسازگار در زنان مبتلا به سرطان پستان و زنان عادی بود. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از حیث گردآوری داده ها توصیفی و علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان بیمارستان شهدای تجریش شهر تهران می باشد. نمونه این پژوهش 35 بیمار مبتلا به سرطان پستان و 35 فرد بهنجار بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه طرح واره ناسازگار اولیه فرم کوتاه و پرسش نامه فهرست تجارب تروماتیک استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چندمتغیره (مانووا) با استفاده از نرم افزار SPSS24 استفاده شد. یافته های حاصل از تحلیل واریانس نشان داد که میانگین نمرات طرح واره های ناسازگار اولیه و حافظه سازا در زنان با سرطان پستان، از زنان بهنجار به طور معنی داری متفاوت است، به عبارت دیگر بین زنان دارای سرطان پستان و زنان عادی از نظر میزان طرح واره های ناسازگار اولیه و حافظ سازا تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0>p). این یافته ها بیان می دارند که زنان با سرطان پستان طرح واره های ناسازگار اولیه و حافظه سازا مختل تری دارند. هم چنین این یافته ها تلویحات مهمی را در زمینه آسیب شناسی روانی و درمان این بیماران دارند.