اکبر قضاوی خوراسگانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان کاربرد مدلهای طراحی آموزشی در ارزیابی دوره های آموزش الکترونیک در نظام آموزش عالی ایران صورت گرفته است. پژوهش حاضر از نوع مطالعه مروری – تحلیلی بر اساس روش پریسما بوده است. یافته ها حاکی از آن است که توجه به استفاده از الگوهای طراحی آموزشی از سال 1390 تاکنون بوده و توجه به استفاده از الگوهای طراحی آموزشی در ارزیابی دوره های الکترونیکی بسیار کم بوده و در ایران بیشتر از الگوی گانیه بهره گرفته شده است. بنابراین شناخت قابلیت ها و امکانات محیط یادگیری الکترونیکی و انتخاب الگوی طراحی آموزشی متناسب با آن دو عامل مهم و اثرگذار در طراحی محیط های یادگیری می باشد که بر شکل گیری عناصر برنامه وروابط بین آنها تاثیر می گذارند تا نتایج یادگیری دلخواه و مورد انتظار برای یادگیرنده حاصل شود.