فرهاد شاهی

زمینه : سرطان پستان در ایران دومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در بین زنان است. با توجه به تأثیر این بیماری بر کیفیت زندگی زنان مبتلا، مسأله این پژوهش شناسایی عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی این گروه از بیماران می باشد. هدف: این پژوهش با هدف توصیف کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی و بررسی ارتباط آن با ویژگی های جمعیت شناختی و کارکردهای (جسمی، عاطفی، اجتماعی، شناختی و جنسی) افراد مبتلا انجام شده است. روش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. نمونه این پژوهش شامل 116 زن مبتلا به سرطان پستان بوده است. داده ها با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها : اختلال در کارکرد اجتماعی (0/01 P< ) و شدت درد (0/01 P< ) قوی ترین پیش بینی کننده های کاهش کیفیت زندگی در مبتلایان به سرطان پستان است. همچنین از میان متغیرهای جمعیت شناسی سن، والد بودن، وضعیت اشتغال و تحصیلات با کیفیت زندگی ارتباط معنادار داشت(0/05 P< ). نتیجه گیری : بدین معنا حفظ کارکرد و روابط اجتماعی و مدیریت درد بر بهبود کیفیت زندگی این گروه از بیماران مؤثر می باشد.