سعید شاویسی زاد

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه راهبردهای کنترل تعارض و سخت رویی با سردمزاجی عاطفی زوجین شهر سرپل ذهاب بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. نمونه آماری این پژوهش عبارت است از تعداد 200 نفر از زوجین ( 100 زوج) که ناچار بر اساس وضعیت موجود آماری آن ها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، از مراکز مشاوره شهر سرپل ذهاب هستند که در سال 1398 به این مراکز مراجعه داشتند، انتخاب گردیدند. ابزارهای مورداستفاده در این پژوهش پرسشنامه سخت رویی اهواز ( 1377 )، راهبردهای کنترل حل تعارض موری و اشتراس ( 1990 ) و سردمزاجی عاطفی رازقی ( 1387 ) است. نتایج پژوهش با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی و رگرسیون نشان دادند که بین راهبرد استدلال جهت کنترل تعارض با سردمزاجی عاطفی زوجین رابطه منفی معنی داری وجود دارد بین راهبرد پرخاشگری کلامی جهت کنترل تعارض با سردمزاجی عاطفی زوجین رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. بین راهبرد پرخاشگری فیزیکی جهت کنترل تعارض با سردمزاجی عاطفی زوجین رابطه منفی معنی داری وجود دارد. بین سخت رویی با سردمزاجی عاطفی زوجین رابطه منفی و معنی داری مشاهده می شود. متغیر سخت رویی با ضریب بتای 0/34 و متغیر راهبرد استدلال جهت حل تعارض با ضریب بتای 0/31 می توانند به طور منفی و معنی داری متغیر راهبرد پرخاشگری کلامی جهت حل تعارض با ضریب بتای 0/24 و متغیر راهبرد پرخاشگری فیزیکی جهت حل تعارض با ضریب بتای 0/22 می توانند به طور مثبت و معنی داری سردمزاجی عاطفی زوجین را پیش بینی کنند. در عصر حاضر به دنبال تغییرات سریع اقتصادی و اجتماعی، اساس روابط زناشویی و خانواده تا حدی ضعیف شده است. ضعیف شدن روابط زناشویی، باعث تضعیف ازدواج، روابط و ناهنجارهای درون خانواده می شود و همین امر باعث به هم خوردن روابط خانواده ها و درنهایت بروز انحرافات کوچک و بزرگ، درون خانواده ها شده است.

هدف از پژوهش حاضر رابطه الگو های دلبستگی و خصوصیات شخصیتی با قلدری در دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر کرمانشاه بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهر کرمانشاه هستند که در سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند. نمونه آماری این پژوهش مشتمل بر 200 نفر از دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی که برای انتخاب آنها از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای استفاده شده است. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش مقیاس دلبستگی هازن، پنج عاملی شخصیت نئو و مقیاس قلدری می باشد. یافته ها با استفاده ار روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه نشان داد که بین الگو دلبستگی ایمن با قلدری در دانش آموزان رابطه منفی معنی داری وجود دارد بین الگو دلبستگی ناایمن دوسوگرا با قلدری در دانش آموزان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد بین الگو دلبستگی ناایمن اجتنابی با قلدری در دانش آموزان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. بین ویژگی شخصیتی روان رنجوری با قلدری در دانش آموزان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. بین ویژگی شخصیتی برون گرایی با قلدری در دانش آموزان رابطه منفی معنی داری وجود دارد. بین ویژگی شخصیتی گشاده ذهنی با قلدری در دانش آموزان رابطه ای مشاهده نمی شود. بین ویژگی شخصیتی توافق پذیری با قلدری در دانش آموزان رابطه منفی معنی داری مشاهده می شود. همچنین بین ویژگی شخصیتی وجدانی بودن با قلدری در دانش آموزان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. متغیرهای الگو دلبستگی ناایمن اجتنابی و الگو دلبستگی ناایمن دوسوگرا به ترتیب پیش بینی کننده قلدری در دانش آموزان می باشند.

تلاش برنامه ریزان فلسفه برای کودکان وارد کردن فلسفه به عرصه های مختلف زندگی انسان و درک و تجربه کاربرد آن در مسائل مختلف زندگی، همچنین تبیین چگونگی فرآیند اندیشیدن و خصایص آن نزد کودکان است؛ زیرا کودکی بهترین سن برای ایجاد مهارت تفکر تحلیلی و خلاق است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر اجرای برنامه فلسفی برای کودکان بر درک اجتماعی و ارتباطات اجتماعی در دانش آموزان دختر پایه ششم بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه ششم شهر کرمانشاه بودند. نمونه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای 30 نفر بصورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه گواه) قرار گرفتند.ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه درک اجتماعی ترومسو (2007) و ارتباطات اجتماعی گلاس (1994) بود. نتایج با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس در سطح معنی داری 05/0، نشان داده شد که آموزش فلسفه با توجه به میانگین درک اجتماعی دانش آموزان گروه آزمایش نسبت به میانگین گروه گواه، موجب افزایش درک اجتماعی دانش آموزان گروه آزمایش شده است. آموزش فلسفه با توجه به میانگین ارتباطات اجتماعی دانش آموزان گروه آزمایش نسبت به میانگین گروه گواه، موجب افزایش ارتباطات اجتماعی دانش آموزان گروه آزمایش شده است.

تلاش برنامه ریزان فلسفه برای کودکان وارد کردن فلسفه به عرصه های مختلف زندگی انسان و درک و تجربه کاربرد آن در مسائل مختلف زندگی، همچنین تبیین چگونگی فرآیند اندیشیدن و خصایص آن نزد کودکان است؛ زیرا کودکی بهترین سن برای ایجاد مهارت تفکر تحلیلی و خلاق است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر اجرای برنامه فلسفی برای کودکان بر درک اجتماعی و ارتباطات اجتماعی در دانش آموزان دختر پایه ششم بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه ششم شهر کرمانشاه بودند. نمونه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای 30 نفر بصورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه گواه) قرار گرفتند.ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه درک اجتماعی ترومسو (2007) و ارتباطات اجتماعی گلاس (1994) بود. نتایج با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس در سطح معنی داری 05/0، نشان داده شد که آموزش فلسفه با توجه به میانگین درک اجتماعی دانش آموزان گروه آزمایش نسبت به میانگین گروه گواه، موجب افزایش درک اجتماعی دانش آموزان گروه آزمایش شده است. آموزش فلسفه با توجه به میانگین ارتباطات اجتماعی دانش آموزان گروه آزمایش نسبت به میانگین گروه گواه، موجب افزایش ارتباطات اجتماعی دانش آموزان گروه آزمایش شده است.

هدف از این پژوهش، تعیین اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر حضور ذهن بر خوداثربخشی تحصیلی و انگیزش پیشرفت در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهر کرمانشاه بود. حجم نمونه 40 نفر بود که از جامعه مذکور، به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند.20 نفر به گروه آزمایش و 20 نفر به گروه کنترل به صورت تصادفی تخصیص یافتند. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار های پژوهشی مورد استفاده انگیزش پیشرفت هرمنس (2000) و خوداثربخشی تحصیلی مورگان-جینکز(1999) بود. گروه آزمایش در طول هشت جلسه ، هرجلسه به مدت 90 دقیقه گروه درمانی مبتنی بر حضور ذهن دریافت کردند. برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس چند متغیره و یک متغیره استفاده شد. یافته ها نشان داد گروه درمانی مبتنی بر حضور ذهن بر موجب افزایش خوداثربخشی تحصیلی و انگیزش پیشرفت در دانش آموزان پسر شده است.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی معنویت درمانی بر کاهش عدم توجه زناشویی و بدرفتاری عاطفی و روانی زناشویی زوجین بود. این پژوهش، نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه است. از بین جامعه آماری، 30 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل (در هر گروه 15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) گمارده شدند. ابزارهای مورد استفاده این پژوهش؛ پرسشنامه های عدم توجه زناشویی پاینز (1996) و بدرفتاری عاطفی و روانی زناشویی باس و پری (1998) بود. یافته ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس، نشان داد معنویت درمانی با توجه به میانگین عدم توجه زناشویی در زوجین گروه آزمایش نسبت به میانگین گروه گواه، موجب کاهش عدم توجه زناشویی گروه آزمایش شده است. همچنین با توجه به میانگین بدرفتاری عاطفی و روانی زناشویی در زوجین گروه آزمایش نسبت به میانگین گروه گواه، موجب کاهش بدرفتاری عاطفی و روانی زناشویی گروه آزمایش شده است.

زمینه تحقیق و هدف: هدف از این پژوهش، بررسی رابطه راهبردهای مقابله با استرس، افسردگی و اضطراب با تاب آوری روانی در بین نوجوانان زلزله زده استان کرمانشاه بود. روش مطالعه: این پژوهش از لحاظ ماهیت جز تحقیقات کاربردی و از لحاط اجرا جز تحقیقات همبستگی است. جامعه آماری در این پژوهش شامل نوجوانان زلزله زده استان کرمانشاه (شهرهای ثلاث باباجانی و سرپل ذهاب) بود که شامل دانش آموزان دختر و پسر مقطع دبیرستان دوره دوم بودند که تعداد آنها حدود 4000 نفر اند.از بین جامعه آماری، تعداد 350 نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بر حسب جدول مورگان استفاده شد.پرسشنامه های مورد استفاده راهبردهای مقابله ای: اندلر و پارکر (1990) ،افسردگی بک(1996)اضطراب نجاریان(1376) و تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) بود. نتایج: یافته ها نشان داد متغیر راهبرد مقابله مسئله مدار با ضریب بتای 34/0 می توانند به طور مثبت و معنی دار، متغیر اضطراب با ضریب بتای 32/0 ،متغیر افسردگی با ضریب بتای 31/0 و متغیر راهبرد مقابله هیجان مدار با ضریب بتای 28/0 و راهبرد مقابله اجتنابی با ضریب بتای 24/0 می توانند به طور منفی و معنی داری تاب آوری نوجوانان را پیش بینی کنند. بین راهبرد مقابله مسئله مدار با تاب آوری نوجوانان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. به عبارت دیگر، هر چه راهبرد مقابله مسئله مدار نوجوانان افزایش می یابد به همان اندازه تاب آوری آنان بیشتر خواهد بود.بین راهبرد مقابله هیجان مدار با تاب آوری نوجوانان رابطه منفی معنی داری وجود دارد. بین راهبرد مقابله اجتنابی (غیرمؤثر) با تاب آوری نوجوانان رابطه منفی معنی داری وجود دارد. به عبارت دیگر، با کاهش راهبرد مقابله هیجان مدار و اجتنابی (غیرمؤثر) نوجوانان با افزایش تاب آوری آنان همراه شده است. بین افسردگی با تاب آوری روانی در بین نوجوانان رابطه منفی معنی داری وجود دارد. به عبارت دیگر، هر اندازه میزان افسردگی نوجوانان کاهش یابد از تاب آوری بالاتری برخوردار خواهند بود. بین اضطراب با تاب آوری روانی در بین نوجوانان رابطه منفی معنی داری وجود دارد. به عبارت دیگر، هر اندازه میزان اضطراب نوجوانان کاهش یابد از تاب آوری بالاتری برخوردار خواهند بود.