مجید بابائی آغ اسماعیلی

بخش دفاعی، یکی از بخش های کلیدی کشور ایران است که قسمت مهمی از کل مخارج عمومی را به خود اختصاص داده است. لذا تلاش در جهت پیش بینی روند آتی این متغیر از اهمیت ویژه ای برای سیاست گذاران بخش دفاعی برخوردار است. در این مقاله با تکیه بر مبانی نظری مربوط به تابع مخارج دفاعی، به تصریح مدل مخارج دفاعی مناسب برای ایران با هدف دست یابی به پیش بینی مطلوب پرداخته شده است. لذا با هدف پیش بینی روند آتی مخارج دفاعی در ایران تا سال 1404، با استفاده از مبانی نظری در زمینه تابع مخارج دفاعی و به کارگیری آن با دو ابزار الگوریتم ژنتیک و الگوریتم بهینه سازی انبوه ذرات (PSO)، به شبیه سازی تابع مخارج دفاعی ایران طی سال های 1391-1338 در قالب سه معادله خطی، نمایی و درجه دوم پرداخته و سپس با استفاده از معیارهای انتخاب مدل رقیب، الگوریتم و مدل برتر انتخاب و اقدام به پیش بینی میزان مخارج دفاعی تا سال 1404 شده است. بر اساس نتایج به دست آمده می توان گفت که تابع مخارج دفاعی شبیه سازی شده توسط الگوریتم PSO با فرم نمایی، با ساختار ایران سازگاری بیش تری دارد و بنابراین، برای پیش بینی مخارج از نمونه تا سال 1404 انتخاب و برگزیده شده است. نتایج پیش بینی نیز نشان دهنده آن است که مخارج دفاعی در ایران با شیب نسبتاً ملایمی تا سال 1404 افزایش خواهد یافت.