محسن حاجی شیخی

هدف : پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک های زندگی و سبک های فرزندپروری در پدران وابسته به مواد و مقایسه آن با پدران عادی صورت گرفت. روش : نمونه پژوهش شامل 173 مرد وابسته به مواد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر تهران و 195 فرد عادی از جمعیت عمومی بود که به روش در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه مقیاس های اساسی آدلر برای موفقیت بین فردی- نسخه بزرگسالان و سبک های فرزندپروری بامریند گردآوری شد؛ و با روش های آماری همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون خطی چندگانه و تحلیل واریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : برخی از خرده مقیاس های سبک های زندگی، به طور معنی داری سبک های فرزندپروری به تفکیک دو گروه عادی و وابسته به مواد را پیش بینی کردند. بین دو گروه از لحاظ ارتباط بین سبک های فرزندپروری پدران با جنسیت فرزندان و ساختار خانواده تفاوت معنی داری یافت نشد. نتیجه گیری : یافته ها از تأثیرگذاری سبک زندگی پدر بر سبک فرزندپروری وی حمایت می کند. بنابراین باید سبک زندگی را به عنوان یک مسئله مهم روان شناختی مورد تأکید قرار داد.