قباد علی پناه

اضطراب امتحان پدیده ای شایع و مهم آموزشی است که تأثیر فراوانی بر عملکرد افراد و میزان پیشرفت آنها در سنین مختلف دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش ابعاد کمال گرایی و جهت گیری هدف در پیش بینی اضطراب امتحان است. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعة آماری پژوهش شامل تمام دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه، دبیرستان های دولتی عادی است که در سال تحصیلی 1393-94 در استان کرمانشاه مشغول به تحصیل بوده اند. نمونة این پژوهش شامل 134 دانش آموز (70 دختر و 64 پسر) است که با استفاده از روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شدند. نتایج نشان می دهد بین کمال گرایی منفی و اضطراب امتحان رابطة مثبت معنادار وجود دارد (001/0 < P). همچنین بین مؤلفه های تسلط– اجتناب و عملکرد– اجتناب با اضطراب امتحان نیز رابطة مثبت معناداری وجود دارد. در مقایسة بین دخترها و پسرها، تفاوت معناداری در ارتباط بین متغیرها مشاهده نشد. همچنین یافته های تحلیل رگرسیون گام به گام نشان می دهد متغیر های کمال گرایی و جهت گیری هدف به همراه متغیر کمکی جنسیت نزدیک به 50 درصد تنوع نمره های اضطراب امتحان را پیش بینی می کنند. می توان چنین نتیجه گرفت با آگاهی رسانی دربارة ارتباط این متغیر ها با یکدیگر و تأثیرگذاری این عوامل در ایجاد و تداوم اضطراب امتحان و همچنین با ارائة شیوه های مناسب آموزشی و رویکرد های نوین یادگیری، زمینه را برای کاهش این سازة منفی در امر یادگیری و افزایش میزان پیشرفت تحصیلی فراهم ساخت.