رحمت الله بهرامی پاوه

  پژوهش تأثیر کسب وکارهای خانگی را بر توانمندسازی زنان حاشیه شهر سنندج در ابعاد اجتماعی و اقتصادی را بررسی نموده است. پژوهش با رویکرد نوآورانه اقدام به شناسایی راه های توانمندسازی زنان حاشیه شهری سنندج از طریق کسب وکارهای خانگی به منظور تحقق پایداری اقتصادی و اجتماعی کرده است. نوع تحقیق کاربردی و روش بررسی توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری 184 نفر از زنان حاشیه شهر سنندج که 124 به عنوان حجم نمونه به روش کوکران انتخاب شدند. در این پژوهش 19 متغیر در ابعاد اقتصادی، اجتماعی انتخاب شدند.  پایایی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ با میزان 72/ . تأیید گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار استنباطی مانند شاخص های مرکزی، میانگین، انحراف معیار و آزمون T تک نمونه ای مورد سنجش قرار گرفته اند. نتایج بررسی شاخص اقتصادی و اجتماعی در 19 متغیر مورد بررسی نشان داد 17 متغیر تاثیر مثبتی در سطح زندگی خانوارهای حاشیه شهری داشته است. نتایج نشان داد کسب وکارهای خانگی زمینه کاهش فقر، کاهش آسیب های اجتماعی را به دنبال داشته در مقابل موجب افزایش سطح درآمدها، انسجام و پایداری اجتماعی خانوارها شده است. به منظور افزایش بهره وری کسب وکارهای خانگی، آموزش درزمینه مهارت افزایی زنان حاشیه شهری (عباس آباد) ضرورتی اجتناب ناپذیر محسوب می گردد. پژوهش تأثیر کسب وکارهای خانگی را بر توانمندسازی زنان حاشیه شهر سنندج در ابعاد اجتماعی و اقتصادی را بررسی نموده است. پژوهش با رویکرد نوآورانه اقدام به شناسایی راه های توانمندسازی زنان حاشیه شهری سنندج از طریق کسب وکارهای خانگی به منظور تحقق پایداری اقتصادی و اجتماعی کرده است. نوع تحقیق کاربردی و روش بررسی توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری 184 نفر از زنان حاشیه شهر سنندج که 124 به عنوان حجم نمونه به روش کوکران انتخاب شدند. در این پژوهش 19 متغیر در ابعاد اقتصادی، اجتماعی انتخاب شدند.  پایایی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ با میزان 72/ . تأیید گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار استنباطی مانند شاخص های مرکزی، میانگین، انحراف معیار و آزمون T تک نمونه ای مورد سنجش قرار گرفته اند. نتایج بررسی شاخص اقتصادی و اجتماعی در 19 متغیر مورد بررسی نشان داد 17 متغیر تاثیر مثبتی در سطح زندگی خانوارهای حاشیه شهری داشته است. نتایج نشان داد کسب وکارهای خانگی زمینه کاهش فقر، کاهش آسیب های اجتماعی را به دنبال داشته در مقابل موجب افزایش سطح درآمدها، انسجام و پایداری اجتماعی خانوارها شده است. به منظور افزایش بهره وری کسب وکارهای خانگی، آموزش درزمینه مهارت افزایی زنان حاشیه شهری (عباس آباد) ضرورتی اجتناب ناپذیر محسوب می گردد.

یک ی از مؤلف ه ه ای طرح هادی روس تایی، توسعه شبکه های معابر روستایی است. شبکه معابر به عنوان استخوان بندی اصلی روستا تلقی می گردد؛ زیرا تمام جابجایی های انسان، دام و کالا در این شبکه های ارتباطی امکان پذیر است. اهمیت بررسی بدان جهت است که شبکه معابر از نظم و الگویی خاصی پیروی نمی کنند و تابعی از متغیرهای توپوگرافی زمین (ناهمواری، ارتفاع، شیب) هستند. پژوهش با هدف بررسی میزان انطباق استاندارهای تعریض و اصلاح معابر با نیازهای روستاییان در نواحی کوهستانی شهرستان پاوه انجام گرفته است. پژوهش توصیفی- تحلیلی و میدانی بوده، 9 روستای کوهستانی به صورت تصادفی در شهرستان پاوه انتخاب و 83 شبکه معابر ازنظر شیب، شکل و سطوح ارتفاعی موردبررسی قرار گرفتند. در این راستا دیدگاه مردم محلی با استفاده از 16 گویه در ارتباط با شبکه معابر به روش میانگین و کای اسکوئر موردسنجش قرار گرفت. یافته ها ازنظر ارتفاعی نشان داد روستاها بین1250-1750 متری از سطح دریا قرار دارند. ازنظر شیب، 24 شبکه معابر دارای شیب بالای 40 درصد؛ 32 شبکه معابر دارای شیب بین 20-39 درصد و 19 شبکه معابر کمتر از 20 درصد شیب و ازنظر بافت شکلی به صورت باز و مسقف هستند. نتایج نشان داد 66 درصد از پاسخ گویان نوسازی شبکه معابر را منطبق با نیازمندی های روستا تشخیص داده اند. پیشنهاد می گردد برای بهبود شبکه معابر روستایی، تمام معابر روستایی تحت پوشش اجرایی قرار گیرد؛ از مصالح باکیفیت به منظور بادوامی شبکه معابر استفاده شود، و در ساخت پله به عامل ارتفاع به منظور سهولت در جابجایی و حفظ سلامتی  ساکنین توجه گردد.

هدف توسعه، بهبود زندگی و توزیع عادلانه منابع است. توازن نداشتن توسعه در میان مناطق موجب شکاف و تشدید نابرابری منطقه ای و فضایی و مانعی در مسیر توسعه ملی محسوب می شود. با اعتقاد به اینکه توسعه متوازن می تواند همگرایی را در جامعه چند قومیتی تحکیم بخشد، این مقاله به تبیین رابطه توسعه یافتگی و همگرایی ملی در فضای جغرافیایی ایران بر اساس برنامه های توسعه اقتصادی اجتماعی کشور در چند سال اخیر می پردازد. این تحقیق توصیفی تحلیلی است و با استفاده روش تاپسیس خطی بررسی شده است که 14متغیر در ابعاد جغرافیایی، زیربنایی، اقتصادی و اجتماعی دارد. یافته ها نشان داد شکاف توسعه در ایران در چند دهه اخیر رو به افزایش بوده است. نتایج نشان داد ارتباط مستقیمی بین توسعه یافتگی با تفاوت فرهنگی در ایران وجود دارد. نگرش های توسعه بیش از آنکه کاربردی توأم با برنامه ریزی داشته باشند، متأثر از شرایط سیاسی امنیتی است؛ بنابراین آنچه همگرایی ملی را تحکیم می بخشد رویکرد سیستمی به توسعه است. استفاده از توان های محیطی با اعتلای اقتصاد ملی و مشارکت اقوام میسر می شود.