الهه خوشبخت

خاطره گویی یک سبک مهم و اصیل در روایت حوادث جنگ برای نسل های آینده و ثبت و ضبط و انتقال تجارب تلخ و شیرین نسل های پیشین و نسل حاضر برای نسل های بعد است که زنان اقوام مختلف ایرانی در این میان از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده اند. نهضت خاطره نویسی جنگ، در ایران یکی از گسترده ترین رویدادهای فرهنگی به شمار می آید. از نخستین روزهای مقاومت مردمی داستان و خاطره با وجوه افتراق و اشتراک به شرح وقایع پرداخته اند. حضور استوار زنان در جنگ به ویژه مبارزه های دوره معاصر یکی از مهمترین عرصه ها برای ظهور محکم آنان است. در ادبیات پایداری بی بی مریم، معصومه آباد، زهرا حسینی در جنگجویی و شجاعت پیوند مستقیمی داشته اند. هر سه با نوشتن کتاب خاطرات، خلاقانه درک عمیق خودشان را از اجتماع بیان کرده اند، و در توصیف قهرمانی آزادیخواه، با عمق بخشی به اندیشه و پرورش موضوع صحنه های قبل از پیروزی در جنگ و مقاومت صبورانه آنها در برابر فشارها و آزارهای رژیم بعث بر خود و خانواده هایشان خاطرات شان را به نگارش درآوردند. این پژوهش، مضامین و مفاهیمی چون: مبارزه، سیاست، اجتماع، انسان دوستی، وطن پرستی، قهرمان پروری، آزادی، استقامت در برابر دشمنان را بطورکامل نشان داده است. و با بیان همانندی و ناهمانندی هایی واقعیت های زمان هر کدام از نویسندگان را با ارائه شواهد ذکر کرده است.

گسترش آگاهی و بحث در افکار مثبت محصول اراده و بردار درونی انسان است. در این پژوهش میان رشته ای که بین ادبیات و علوم تربیتی محسوب می شود تلاش بر این است که علاوه بر تطبیق نگرش مثبت نگر در ادبیات فارسی و ادبیات سایر ملل به این نتیجه دست یابیم که در تئوری و عمل مسأله قدرت ذهنی بشر وجود دارد. استفاده از همین فرآیند ذهنی باعث ایجاد سلامتی، بهبود کیفیت زندگی، صبر، عشق و امید، یافتن مهارت ها، احساس رضایتمندی و در مجموع باعث شناخت قابلیت وجودی انسان می شود. و باتوجه به شناسه های آشکار و با تبیین و بررسی در تحقیق پیش رو به این نکته پرداخته می شود که یک چرخه معیوب در بدن ما، در جریان است که با کمک مثبت اندیشی و نشان دادن شواهد واضح آن و تجربه های تابع قانون تلاش می کنیم نیروهای منفی را خنثی کنیم و از انواع هوش از جمله هوش سلولی در این راستا بهره ببریم.