سید همت الله طاهری اطاقسرا

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تبیین مؤلفه های سامانه آموزش الکترونیکی و رابطه آن با رضایت اساتید جهت ادامه بهره گیری سامانه آموزش الکترونیکی در دانشگاه پیام نور انجام شده است. روش کار: این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات پیمایشی و از نظر ماهیت و روش، از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه استادان دانشگاه پیام نور که تجربه آموزش الکترونیکی را حداقل به مدت یک نیم سال داشتند می باشد که با توجه به جدول کرجسی مورگان، تعداد نمونه برابر 357 نفر تعیین و با کمک روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، افراد انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه ویژگی های سامانه آموزش الکترونیکی و بخشی از پرسشنامه مینگ و همکاران (2011) است. اطلاعات تحقیق با استفاده از مدل های معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاصل از سنجش مجذور همبستگی چندگانه ((R2 نشان داده است که از بین متغیرهای آشکار متعلق به متغیر ویژگی های سامانه آموزش الکترونیکی، متغیرهای کیفیت فنی سیستم (45/0 = R2) و کیفیت امنیتی و خدماتی سیستم هر دو با (24/0 = R2) به عنوان مورد اعتمادترین (پایاترین) شاخص های سنجش ویژگی های سامانه آموزش الکترونیکی بودند. ومتغیرهای رضایت از سامانه، تمایل به ادامه کاربرد و ویژگی های سامانه به ترتیب 87/0، 92/0، 71/0 محاسبه شده است. بنابراین، مشاهده می کنیم که مقادیر پایایی ترکیبی برای تمامی متغیرهای نهفته مدل بیشتر از 6/0 بوده است. در بررسی برازش بخش ساختاری مدل، بررسی معنی داری پارامترهای مربوط به مسیرهای ارتباطی متغیرهای نهفته نشان داد که اثر مستقیم متغیر کیفیت فنی سیستم هم بر رضایت از سامانه (23/4 = t-value) و هم بر تمایل به ادامه کاربرد سامانه (17/2 = t-value) معنی دار شده است. در اجرای مدل معادله های ساختاری خروجی نرم افزار نشان دهنده متناسب بودن مدل ساختاری برازش یافته است، و مدل فرضی ارائه شده در این تحقیق دارای RMSEA برابر 084/0 و کای اسکوار برابر 51/3 بدست آمده که نشان می دهد مدل از برازش مناسبی برخوردار است. نتیجه گیری: نظام های آموزشی مبتنی بر فناوری اطلاعات در فرایند آموزش بشر جایگاه مهمی یافته است. روش های آموزش سنتی کمتر به وسیله مطالب دیجیتال و شیوه های ارائه چند رسانه ای پشتیبانی می شوند و امروزه نظام های آموزش الکترونیکی و از دور بسیاری وجود دارد که از فناوری اطلاعات و ارتباطات جهت آموزش و تدریس استفاده می کنند.