علی اکبر خرمی

زمینه و هدف: سرمایه اجتماعی یک دارایی نامشهود بوده و برخلاف سرمایه انسانی یا سرمایه فیزیکی، مفهومی بسیار فراتر از دارایی هایی است که یک فرد یا یک سازمان در اختیار داشته و یکی از راه های مهم افزایش سرمایه اجتماعی، تقویت ارتباطات و هنجارهای اجتماعی است. هدف از انجام این تحقق، بررسی میزان تأثیر سرمایه اجتماعی و ابعاد آن بر ارتقاء امنیت از دیدگاه فرماندهان و مدیران استان گلستان است. روش شناسی: این تحقیق از نظر نوع، کاربردی و به روش توصیفی انجام شده است. ابزار گردآوری تحقیق پرسشنامه است که اعتبار آن توسط خبرگان، تایید و سنجش پایایی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ (911/0a=) انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کارکنان سطوح اول و دوم فرماندهی انتظامی گلستان می باشد که تعداد آنان 200 نفر بوده و حجم نمونه محاسبه شده از طریق فرمول کوکران 96 نفرتعیین شده است. نحوه نمونه گیری به صورت تصادفی در دسترس و در انتها پس از توصیف با استفاده روش تی تک نمونه ای، خی دو، فریدمن و رگرسیون، مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها و نتایج تحقیق: یافته های تحقیق نشان می دهد؛ اعتماد و مشارکت بر امنیت عمومی مؤثر می باشد و همچنین قانون مداری بر ارتقاءامنیت عمومی استان گلستان تأثیر دارد. براساس نتایج حاصل از آزمون تحقیق، تأثیر سرمایه اجتماعی و ابعاد آن شامل؛ اعتماد، مشارکت و قانون مداری بر ارتقاء امنیت مورد تأیید قرار گرفت. لیکن، هرچه بر میزان اعتماد، مشارکت و قانون مداری افزوده شود، امنیت عمومی نیز افزایش می یابد. در پایان رتبه بندی میزان تأثیرگذاری هر یک از عوامل تحقیق با استفاده از آزمون T، رتبه بندی فریدمن انجام شد که اعتماد در رتبه اول، مشارکت در رتبه دوم و قانون مداری در رتبه سوم قرار گرفتند.