شهین آزموده

پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی صفات درخودمانده گونه در بستگان بیماران اختلال طیف اوتیسم، اسکیزوفرن و افراد عادی انجام شده است. طرح پژوهش از نوع علی مقایسه ای است. بدین منظور، 50 نفر از بین بیماران مبتلا به اختلال طیف اوتیسم مرکز اوتیسم تبریز ، 50 نفر نیز از بین بیماران مبتلا به اختلال طیف اسکیزوفرن بیمارستان رازی تبریز و 50 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز انتخاب شدند. 2 نفر از بستگان درجه یک هر کدام از بیماران پرسشنامه ی اوتیسم بهر را تکمیل کردند (در مجموع 300 نفر). نمونه گیری از بیماران بصورت دردسترس و از افراد عادی بصورت تصادفی بود. برای مقایسه ی سه گروه از لحاظ صفات درخودمانده گونه از آزمون آنالیز واریانس آنوا استفاده شد. نتایج نشان داد صفات مهارتهای اجتماعی، میزان ارتباط و جابه جایی توجه در بستگان اوتیسم بطور معنی داری بالاترین میزان و درگروه عادی بطور معنی داری کمترین میزان را دارد. میزان تخیل بستگان اسکیزوفرن و اوتیسم مشابه بوده و در هر دو گروه بطور معنی داری بیشتر از بستگان عادی است . توجه به جزئیات بستگان اوتیسم بطور معنی داری بیشتر از بستگان اسکیزوفرن و بستگان عادی است. ولی میزان این صفت در گروه اسکیزوفرن و عادی مشابه است.

هدف: هدف محققان در این پژوهش، مقایسه سلامت روان، معنای زندگی و امید به زندگی در دانشجویان معتکف و غیر معتکف بود. روش: پژوهش حاضر، توصیفی از نوع علّی- مقایسه ای و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاههای آذربایجان غربی است که بهار 1396 در مسجد دانشگاه علوم پزشکی ارومیه معتکف بودند. نمونه آماری شامل 20 نفر از دانشجویان معتکف و 20 نفر غیر معتکف است که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های GHQ، امید به زندگی اشنایدر و معنای زندگی استفاده شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیّره و نرم افزار اس.پی.اس.اس تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین دو گروه معتکف و غیر معتکف، در معنای زندگی و امید به زندگی، تفاوت معناداری وجود دارد؛ اما در سلامت روان، بین دو گروه تفاوت معناداری به دست نیامد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، شرکت در مراسم اعتکاف موجب ارتقای امید به زندگی و معنادار شدن زندگی می شود.