مهدی قادریان

توانایی سالمندان در راه رفتن و چرخش پایدار عامل مهمی در زندگی مستقل با کیفیت است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر تمرینات چرخشی در مقایسه با تمرینات تعادلی بر عملکرد تعادل، تحرک، چرخش و ترس از سقوط در سالمندان انجام شد. بدین منظور 45 مرد سالمند حداقل60 ساله دارای معیار های پژوهش انتخاب و به طور تصادفی و مساوی در دو گروه تجربی (تمرینات چرخشی و تعادلی) و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه های تجربی برنامه تمرینی خود را به مدت 12 هفته انجام دادند. تعادل ایستا و پویا، تعادل عملکردی، راه رفتن مستقیم، راه رفتن چرخشی و ترس از سقوط به ترتیب از طریق صفحه نیرو، آزمون های زمان برخاستن و رفتن، 10 متر راه رفتن، راه رفتن 8 شکل و مقیاس کارآمدی افتادن در سالمندان اندازه گیری شد. هر دو تمرینات چرخشی و تعادلی در بهبود تعادل ایستا، پویا و عملکردی، راه رفتن مستقیم و کاهش ترس از سقوط در گروه های تمرینی نسبت به کنترل موثر بود. تمرینات چرخشی باعث بهبود عملکرد چرخش نسبت به تمرینات تعادلی و گروه کنترل شد و نسبت به تمرینات تعادلی تاثیر بیشتری در بهبود تعادل عملکردی داشت. بکارگیری مولفه چرخش در تمرینات نه تنها تاثیرات تمرینات تعادلی را به همراه دارد بلکه باعث تاثیرگذاری بیشتر و تسری آن بر بهبود عملکرد در تکالیف چرخشی در سالمندان می گردد. با توجه به گستردگی موقعیت های چرخشی در فعالیت های روزمره و خطر بالقوه آن برای سالمندان، بکارگیری مولفه چرخش و انجام تمرینات چرخشی در سالمندان توصیه می شود.

میلومننگوسل پس از فلج مغزی شایع ترین نقص مادر زادی سیستم عصبی است که موجب اختلال در عملکرد بسیاری از ساختارهای بدن می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرینات جسمانی منتخب بر تعادل، کنترل قامت و عملکرد اندام تحتانی کودکان میلومننگوسلی بود. در این مطالعه شبه آزمایشگاهی 10 پسر 10 تا 11 ساله مبتلا به میلومننگوسل با ضایعه در سطوح L4 -L 5 که مستقلاً قادر به ایستادن و برداشتن حداقل پنج گام بودند، انتخاب و پس از اخذ رضایت نامه کتبی از والدین در یک گروه تجربی قرار گرفتند. پیش و پس از شش هفته (چهار جلسه 60 دقیقه ای در هفته) انجام پروتکل تمرینی محقق ساخته، متغیرهای تعادل ایستا و پویا (مقیاس تعادلی PBS )، نوسانات پاسچر (دستگاه فوت اسکن)، زاویه کرانیوورتبرال گردن و دامنه حرکتی زانو و ران (گونیامتر)، زاویه قوس پشتی (خط کش منعطف)، قدرت اکستنسورهای تنه و زانو (دینامومتر) آزمودنی ها اندازه گیری شد. اطلاعات با آزمون تی وابسته در نرم افزار SPSS 22 تحلیل گردید (0/05 ≥ P ). نتایج نشان دهنده تفاوت معنادار میان پیش آزمون و پس آزمون در همه متغیرها به جز شاخص کلی نوسانات قامتی و قدرت اکستنسورهای تنه ( 0/05 ≤ P ) بود. باتوجه به اثربخشی پروتکل تمرینی استفاده شده، می توان از این پروتکل، برای بهبود وضعیت قامت، تعادل و عملکرد اندام تحتانی در توانبخشی مبتلایان میلومننگوسل و افراد مشابه با این افراد استفاده کرد.

زمینه و هدف: در سال های اخیر استفاده از تمرینات تراباند به دلیل هزینه پایین، نیاز به فضای کم و ایمن بودن، در توانبخشی مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر 12 هفته تمرین تراباند بر وضعیت زانو، زاویه Q و تعادل ایستا و پویای دانش آموزان مبتلا به پای پرانتزی بود. روش تحقیق: 30 دانش آموز دختر دوره متوسطه اول مبتلا به زاتوی پرانتزی به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری تجربی (سن 1/6±14/01 سال، قد 0/12±1/57 متر و وزن 9/7±50/3 کیلوگرم) و کنترل (سن 1/6±14/06 سال، قد 0/18±1/56 متر و وزن 11/3±50/03 کیلوگرم) وارد مطالعه شدند. فاصله بین زانو ها، زاویه Q، تعادل ایستا و تعادل پویای آزمودنی ها به ترتیب توسط کولیس، گونیامتر، آزمون لک لک و آزمون Y اندازه گیری شد. آزمودنی های گروه تجربی به مدت 12 هفته، هفته ای 3 جلسه و در هر جلسه 60 دقیقه به تمرین پرداختند. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده ها از تحلیل واریانس ترکیبی در بسته آماری SPSS نسخه 22 استفاده شد (0/05>P). یافته ها: پس از دوره تمرینی، کاهش معنی داری در فاصله بین زانو ها (0/001=p) و افزایش معنی داری در زاویه Q (p=0/04)، تعادل ایستا (0/001=p) و تعادل پویا در جهت قدامی (0/001=p)، خلفی داخلی (0/002=p) و خلفی خارجی (0/003=p) دیده شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل می توان اذعان نمود که تمرینات تراباند مربوط به پروتکل تمرینی ارائه شده در تحقیق حاضر بر بهبود زانوی پرانتزی، زاویه Q و تعادل دانش آموزان مبتلا به زانوی پرانتزی مؤثر بوده است.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه میزان و نسبت قدرت ایزومتریک عضلات مچ پا در افراد دارای کف پای صاف، گود و طبیعی بود. بدین منظور، 450 دانش آموز پسر با دستگاه پدوسکوپ، اسکنر کف پا و شاخص استاهلی ارزیابی گردیدند که از میان آن ها، 90 نفر انتخاب شدند و در سه گروه 30 نفری کف پای صاف منعطف، گود و طبیعی قرار گرفتند. قدرت ایزومتریک نیز با استفاده از دستگاه دینامتر دیجیتال انداز گیری گردید. نتایج نشان می دهد که میانگین قدرت اینورتورها در گروه پای صاف، کمتر از گروه های پای گود و طبیعی است. در گروه پای صاف نیز میانگین قدرت دورسی فلکسورها، کمتر بوده و نسبت قدرت عضلات اورتور به اینورتور، بیشتر از گروه پای گود می باشد. علاوه براین، یافته ها حاکی از ضعف اینورتورها، دورسی فلکسورها و اینورتورها نسبت به اورتورها در گروه پای صاف می باشد؛ بنابراین، توصیه می شود در اصلاح ناهنجاری کف پای صاف منعطف، بر تقویت اینورتورها و دورسی فلکسورها تأکید شود.

زمینه و هدف: کف پا از بخش های بسیار فعال در فعالیت های جهشی مانند طناب زنی بوده و با سطح اندک خود، نقش مهمی در حفظ تعادل ایفا می کند. هدف این تحقیق بررسی تاثیر 12 هفته تمرینات طناب زنی بر کنترل پاسچر، تعادل ایستا و پویای دانش آموزان پسر 13-10 ساله دارای کف پای صاف بود. روش تحقیق: جامعه آماری این مطالعه نیمه تجربی 450 نفر از دانش آموزان  پسر 10 تا 13 ساله بخش جرقویه سفلی بودند. پس از ارزیابی اولیه با دستگاه پدسکوپ (کیفی) و سپس اندازه گیری با اسکنر کف پا (کمی) و شاخص استاهلی، تعداد 30 نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 15 نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند. جهت اندازه گیری کنترل پاسچر از دستگاه فوت اسکن استفاده و تغییرات مرکز فشار در کف پاها به مدت 20 ثانیه ثبت گردید. تعادل ایستا با آزمون لک لک و تعادل پویا با آزمون تعادل Y ارزیابی گردید. آزمودنی های گروه های تجربی به مدت 12 هفته، هر هفته سه جلسه 45 دقیقه ای در یک پروتکل تمرین طناب زنی شرکت کردند. در طی این مدت آزمودنی های گروه کنترل در هیچ برنامه فعالیت بدنی منظمی شرکت نداشتند. داده ها با روش های آزمون t مستقل و تحلیل واریانس ترکیبی در سطح معنی داری 0/05>p تحلیل آماری شد. یافته ها: تغییرات درون گروهی (پس آزمون نسبت به پیش آزمون) و همچنین اثرات تعاملی (نوبت آزمون×گروه) در تمام متغیرها معنی دار بود (0/001>p) ولی تفاوت های بین گروهی تنها در متغیر تعادل ایستا معنی دار بود (0/01>p). نتیجه گیری: تمرینات طناب زنی تمریناتی مفید جهت بهبود تعادل ایستا، پویا و کنترل پاسچر افراد دارای کف پای صاف منعطف است. از این رو استفاده از این تمرینات در کنار سایر روش های بهبود تعادل و کنترل پاسچر، به این افرادی توصیه می شود.