معصومه کلاته سفیری

هدف: شناخت توانمندی ها و جذابیت های طبیعی و فرهنگی برجسته در مقاصد گردشگری ورزشی مهم ترین عامل در توسعه گردشگری ورزشی می باشد. هدف از پژوهش حاضر طراحی مدل توسعه گردشگری ورزش های بومی و سنتی بر اساس قابلیت های اکوتوریسمی می باشدروش شناسی: نمونه آماری تحقیق شامل گردشگران ورزشی (ورزشکاران و حامیان مالی)(105n=)، کارشناسان ورزشی هیئت های ورزشی (45n=) و کارشناسان میراث فرهنگی (13n=) استان گلستان می باشد. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه تمایل رفتاری یوشیدا و جیمز (2010) و پرسشنامه محقق ساخته اکوتوریسم ورزشی استفاده گردید.یافته ها: نتایج تحلیل مسیر مدل نشان داد که جاذبه های طبیعی مربوط به فعالیت های ورزشی آبی و ساحلی با بار عاملی (81/0=β) و جاذبه های طبیعی مرتبط به فعالیت های ورزشی طبیعی و جنگلی با بار عاملی (72/0=β) بیشترین تأثیر را بر قصد رفتاری تجربه مجدد گردشگران دارند. همچنین گویه فوتبال و والیبال ساحلی (87/0=β)، گویه سوارکاری (83/0=β)، گویه اسکی و برف نوردی (73/0=β)، گویه رالی موتور (73/0=β) و گویه مسابقات سوارکاری (91/0 =β) مهم ترین گویه های تأثیرگذار بر ابعاد پرسشنامه اکوتوریسم ورزشی بودند                    نتیجه گیری: با توجه به شرایط جغرافیایی ویژه استان های شمالی و بهره وری از جذابیت های ساحل و جنگل و تلفیق مناسب آن با ورزش های بومی و سنتی، می توان زمینه توسعه گردشگری ورزشی را در این مناطق به وجود آورد.

هدف از این پژوهش، مطالعه مدل تأثیر جوامع برندی مبتنی بر رسانه های اجتماعی بر شیوه های ارزش آفرینی، اعتماد و وفاداری به برند بود. کلیه افراد عضو در جوامع برندهای ورزشی رسانه های اجتماعی استان مازندران جامعه آماری تحقیق را تشکیل دادند، که از بین آنها ۱۱۵نفر به عنوان نمونه مطالعه شدند. برای گردآوری داده ها پس از تعیین روایی و پایایی، از پرسشنامه جوامع برندی مبتنی بر رسانه های اجتماعی (لاروچ و همکاران، ۲۰۱۲) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین جوامع برندی و اعتماد به برند با شبکه های اجتماعی، تعامل اجتماعی، مدیریت ادراک و کاربرد برند ارتباط مثبت و معنا دار وجود دارد. بین اعتماد و وفاداری به برند نیز همبستگی مثبت و متوسطی مشاهده شد. آزمون تحلیل مسیر نیز نشان داد که جوامع برندی به طور مستقیم بر شیوه های ارزش آفرینی تأثیر داشت. عوامل تعامل اجتماعی و مدیریت ادراک به طور مستقیم و مثبت بر اعتماد به برند تأثیر داشت. ولی عوامل شبکه های اجتماعی و کاربرد برند بر اعتماد به برند تأثیر معنا داری نداشت. همچنین در قسمت اثر کل مشخص شد که اعتماد به برند بر وفاداری به برند تأثیر (۶۰/۰=β) مستقیم و مثبت داشت. ضریب تعیین متغیر درون زا نشان داد که ۳۶ درصد از واریانس متغیر وفاداری به برند توسط متغیرهای برون زا تبیین می شود. در نهایت، کلیه شاخص های برازش مدل نیز نشان دهنده برازش مطلوب مدل بودند.