سعیده غلامی

در این مقاله، یک مدل ریاضی مبتنی بر برنامه ریزی عدد صحیح آمیخته برای مسأله زمان بندی جریان کارگاهی انعطاف پذیر با ماشین های موازی نا مرتبط و زمان های راه اندازی وابسته به توالی با هدف کمینه سازی مجموع زودکرد و دیرکرد، ارائه شده است. به علت پیچیدگی این مسأله، برای حل مسائل با ابعاد بزرگ، از الگوریتم های فراابتکاری استفاده شده است؛ در این پژوهش یک الگوریتم مبتنی بر شبیه سازی تبرید و الگوریتم دیگری مبتنی بر بهینه سازی ذرات ارائه شده است، و برای تنظیم پارامترهای الگوریتم های پیشنهادی از روش طراحی آزمایش های تاگوچی استفاده شده است. برای تحلیل عملکرد الگوریتم های حل، چهل ویک مسأله نمونه با ابعاد مختلف طراحی، و هرکدام ده مرتبه اجرا شده است. با توجه به تحلیل نتایج آزمایش های محاسباتی زمان حل الگوریتم مبتنی بر بهینه سازی ذرات کمتر بوده است، ولی کیفیت جواب حاصل از الگوریتم مبتنی بر شبیه سازی تبرید بهتر از الگوریتم مبتنی بر بهینه سازی ذرات بوده است؛ به طور متوسط میزان درصد انحراف نسبی، نتایج آزمایش های محاسباتی الگوریتم مبتنی بر بهینه سازی ذرات 4.4 درصد، و الگوریتم مبتنی بر شبیه سازی 2.3 درصد بوده است.