هادی جباری نوقابی

همزمان با ورود به قرن 21، ورزش به بخش مهمی از جعبه ابزار دیپلماسی کشورها تبدیل شده است. هدف مطالعه حاضر طراحی مدل اعمال قدرت نرم از طریق دیپلماسی ورزشی است. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های بنیادی، که به صورت کیفی و به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری شامل خبرگان بین المللی در حوزه های دیپلماسی و دیپلماسی ورزشی بود. با مرور ادبیات تحقیق، 200 خبره شناسایی و با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند،30 خبره به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه محقق ساخت به صورت نیمه باز طراحی شد. روایی و پایایی پرسشنامه از طریق یک مطالعه پایلوت کسب شد. همچنین، از روش دلفی فازی برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل دو راند دلفی فازی منجر به تایید مدل اعمال قدرت نرم از طریق دیپلماسی ورزش شد. از این رو، منابع دیپلماسی ورزشی در سه گروه شامل رویدادهای ورزشی، سرمایه های انسانی ورزشی، و تولیدکنندگان ورزشی طبقه بندی شد. استراتژی های ماهرانه تبدیل شامل انسجام بین دیپلماسی رسمی و ورزشی، سفیران فرهنگی شایسته، عملکرد بالا و پوشش گسترده رسانه ای شناسایی شد و برآمدهای دیپلماسی ورزشی به دو گروه برآمدهای صریح/ویژه و برآمدهای ضمنی/عمومی طبقه بندی شد. اصلی ترین برآمد مورد انتظار اجرای ابتکارات دیپلماسی ورزشی، ایجاد صلح از طریق کاهش/رفع تنش بین دولت ها/ملت های متخاصم و توسعه صلح بین دولت ها/ملت های دوست می باشد.

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی آمادگی الکترونیکی کتابخانه های دانشگاه ها و موسسه های آموزش عالی شهر اصفهان است. روش: روش انجام پژوهش توصیفی پیمایشی و جامعه آماری آن کتابخانه های دانشگاه ها و موسسه های آموزش عالی شهر اصفهان در سال تحصیلی 1389- 1390 است. روش نمونه گیری از نوع تصادفی طبقه ای است و تعداد 7 کتابخانه به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار گرد آوری داده ها شامل 4 پرسشنامه محقق ساخته (کارکنان فناوری اطلاعات کتابخانه، مدیران فناوری دانشگاه، کارکنان کتابخانه، و مدیران عالی کتابخانه)می باشد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که میزان دسترسی و آمادگی زیرساخت فاوا، آمادگی اطلاعات، خدمات و فعالیت های نیازمند به فاوا، امنیت اطلاعات، آمادگی مدیریت و فرهنگ سازمانی بالاتر از حد متوسط بوده است. در حالی که، آمادگی ویژگی های سازمانی، ارتباط با محیط بیرونی، میزان سیاست ها و استراتژی ها و مقررات حقوقی و قانونی مربوط به فاوا، آمادگی مالی، نیروی انسانی، میزان استفاده از فاوا، بالاتر از حد متوسط نبوده است. همچنین یافته ها نشان داد تفاوت معنی داری میان مقدار بعدهای آمادگی الکترونیکی وجود داشت و میزان آمادگی الکترونیکی کتابخانه ها با میانگین 66/2 کمتر از حد متوسط می باشد. نتایج نهایی پژوهش حاکی از آن است که کتابخانه های دانشگاه ها و موسسه های آموزش عالی شهر اصفهان از آمادگی الکترونیکی لازم بر خوردار نبوده اند و نیازمند رسیدگی و توجه بیشتر در بعدهایی با آمادگی پایین هستند.