بهنام کرمی راد

هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر آمادگی اعتیاد در دانشجویان پسر دانشگاه شهید چمران اهواز صورت گرفت. روش: این پژوهش بصورت شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه ی آماری پژوهش تمامی دانشجویان پسر مقطع کارشناسی مشغول به تحصیل دانشگاه شهید چمران اهواز در سال92-91 بودند. از بین 600 نفر نمونه اولیه، 30 نفر از افراد واجد ملاک های ورود به روش نمونه گیری ملاکی انتخاب و به تصادف به گروه ها تقسیم شدند. گروه آزمایش پس از 8 جلسه آموزشی (90 دقیقه ای و2 جلسه در هفته) و گروه گواه بدون مداخله، همزمان با گروه آزمایش پس آزمون را تکمیل کردند. ابزار پژوهش، مقیاس آمادگی اعتیاد زرگر (1385) بود. یافته ها: نتایج حکایت از اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر کاهش آمادگی اعتیاد دانشجویان داشت. نتیجه گیری: آموزش هوش هیجانی بر کاهش آمادگی اعتیاد دانشجویان مؤثر است.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین عدالت سازمانی ومیزان سلامت سازمانی در بین کارکنان سازمان آموزش و پرورش خراسان شمالی در سال هشتاد و هشت صورت پذیرفته است. به همین منظور عدالت سازمانی به عنوان متغیرمستقل و سلامت سازمانی به عنوان متغیر وابسته مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان رسمی و قراردادی سازمان آموزش و پرورش خراسان شمالی تشکیل می دهد که با توجه به جدول مورگان نمونه ای به حجم صد و چهل و یک نفر به روش تصادفی– طبقه ای متناسب با حجم کارکنان از بین دویست و چهار نفر انتخاب شدند. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی می باشد، ابزار پژوهش عبارتند از پرسشنامه های عدالت سازمانی نیهوف، مورمن و سلامت سازمانی محقق ساخته که هر دو پرسشنامه توسط کارکنان پاسخ داده شدند. روایی پرسشنامه ها به وسیله استاد محترم راهنما و مشاور و دیگر اساتید مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ به ترتیب برای پرسشنامه عدالت سازمانی 58/87 و پرسشنامه سلامت سازمانی 50/84 به دست آمد. روش تجزیه تحلیل اطلاعات عبارتند از آمار توصیفی، آزمون رگرسیون، مقایسه میانگین ها و تحلیل واریانس ها. نتایج نشان داد که با احتمال 95% بین عدالت سازمانی و میزان سلامت سازمانی رابطه وجود دارد. همچنین از نتایج فرعی پژوهش حاضر نتیجه گیری می شود که بین مولفه های عدالت توزیعی، رویه ای و تعاملی با میزان سلامت سازمانی رابطه وجود دارد و بین جنسیت، مدرک تحصیلی، نوع استخدام، سابقه خدمت و سن کارکنان با میزان سلامت سازمانی رابطه وجود ندارد.