فاطمه پورخاقان

هدف: شیوع گسترده و غافل گیرکننده ویروس کووید-19، منجر به تعطیلی بی سابقه کتابخانه های عمومی شد و این تعطیلی نشان داد کتابخانه های عمومی آمادگی و پیش بینی چندانی برای مقابله و تطبیق با وضعیت خاصی که از شیوع ویروس کووید – 19 ناشی شده بود نداشتند. هدف پژوهش حاضر، تعیین میزان آمادگی کتابداران و کتابخانه های عمومی استان اصفهان در مواجهه با بیماری کووید-19 است. روش: پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی-پیمایشی با هدف کاربردی و ازلحاظ زمانی، مقطعی است و به روشِ میدانی انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه کتابداران کتابخانه های عمومی استان اصفهان در سال 1400 (به تعداد 357 نفر) بود که از میان آن ها، 185 کتابدار با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شد. برای جمع آوری دیدگاه افراد، از پرسش نامه ای محقق ساخته استفاده شد. روایی محتوایی پرسش نامه ازطریق نظرسنجی از متخصصان علم اطلاعات و دانش شناسی و روایی سازه آن ازطریق تحلیل عاملی مرتبه دوم و با استفاده از نرم افزار Smart-PLS3 سنجیده و تأیید شد. پایایی پرسش نامه با محاسبه آلفای کرونباخ مورد سنجش قرار گرفت که 95/0 به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از نرم افزار SPSS (نسخه 22) و از روش های آمار توصیفی مانند میانگین و انحراف معیار، و آزمون های آمار استنباطی مانند تحلیل واریانس، و تی تک متغیره و آزمون تحلیل واریانس یک راهه، آزمون تعقیبی دانکن و تحلیل عاملی استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد میزان آمادگی کتابداران و کتابخانه های عمومی استان اصفهان در مواجهه با بیماری کووید-19 با میانگین 81/3، به طور معناداری بالاتر از حد متوسط قرار دارد که در سطح قابل قبول و نزدیک به مطلوب است. آمادگی برای انجام دورکاری با میانگین 19/4، بالاترین، و آمادگی برای عملکرد شغلی در فضای مجازی با میانگین 36/3، پایین ترین رتبه در مؤلفه های میزان آمادگی کتابداران و کتابخانه های عمومی استان اصفهان را تشکیل داد؛ بین ادراکات پاسخ گویان برحسب جنسیت، سن، سنوات خدمت، رشته تحصیلی، و پست سازمانی، تفاوتی معنادار یافت نشد. بااین حال، بین ادراکات پاسخ گویان درباره آمادگی کتابخانه های عمومی استان اصفهان در مواجهه با بیماری کووید-19 برحسب مدرک تحصیلی و وضعیت تأهل، تفاوتی معنادار وجود دارد. پاسخ گویانِ دارای مدرک کاردانی و نیز پاسخ گویان متأهل میزان آمادگی کتابخانه ها را در سطح بالاتری نسبت به سایر گروه ها ارزیابی کرده اند. پیشنهاد می شود که مدیران به منظور تقویت عملکرد فضای مجازی، به آموزش کتابداران و تقویت زیرساخت های فناوری اطلاعات بپردازند. کتابخانه ها نیازمند تدوین سیاست های مناسب برای افزایش میزان آمادگی در مواجهه با بحران و بیماری های واگیردار هستند. این سیاست ها و ضوابط باید به صورت اصول کلی، قبل از وقوع و در زمان آغاز بحران، معین شده و در مواقع حساس با اضافه کردن موارد جزئی به کار گرفته شوند. اصالت/ارزش: نتایج پژوهش حاضر به دلیل نوظهور بودن ویروس کووید-19 و اندک بودن پژوهش های صورت گرفته در این حوزه، دارای اهمیت است و می تواند به شناخت بیشتر میزان آمادگی کتابخانه های عمومی و کتابداران منجر شود و به مدیران کتابخانه ها کمک کند تا با سیاست گذاری و برنامه ریزی مناسب، آمادگی لازم را در برابر مخاطرات تأثیرگذار بر خدمت رسانی مطلوب به مخاطبان کسب کنند.

اهداف این مطالعه با هدف ارزیابی ویژگی های روانسنجی سیاهه خودشیفتگی بیمارگون و بررسی ویژگی های خودشیفتگی بیمارگون در نمونه ای از دانشجویان ایرانی انجام شد. مواد و روش ها پژوهش حاضر از نوع توصیفی است. این پژوهش بر روی 659 نفر از دانشجویان در مقاطع و رشته های مختلف و در سال تحصیلی 1398-1397 انجام شد که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. رواییِ صوری با اجرای سیاهه در یک گروه متشکل از 30 نفر محاسبه شد. رواییِ همگرا با استفاده از آزمون عاطفه خودآگاه، سیاهه شخصیت خودشیفته، سیاهه افسردگی بک و مقیاس عز ت نفس روزنبرگ محاسبه شد. برای بررسی ساختار هفت عاملی سیاهه از تحلیل عاملیِ تأییدی استفاده شد. تفاوت میانگین جنسیت ها به روش تحلیل واریانس چند متغیره محاسبه و تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 20 وISREL نسخه 8/8 انجام شد. یافته ها یافته های این مطالعه، مدل هفت عاملی سیاهه خودشیفتگی بیمارگون در جمعیت دانشجویان دانشگاه های دولتی شهر تهران را تأیید کرد. همسانی درونی مقیاس های این سیاهه (به جز مقیاس خشم محق) بین 0/73 تا 0/85 برابر با 0/66 به دست آمد. همچنین همبستگی محاسبه شده میان دو عامل کلی خودشیفتگی بزرگ منشانه و آسیب پذیر با زیرمقیاس های آزمون عاطفه خودآگاه، سیاهه افسردگی بک و مقیاس عزت نفس روزنبرگ معنادار بود و در رابطه با سیاهه شخصیت خودشیفته رابطه معناداری نداشت (در سطح خطای 0/05). مقایسه نمرات خودشیفتگی در جنسیت های مختلف نشان داد مقیاس بزرگ منشی در جنسیت مذکر به طور معناداری بالاتر است. نتیجه گیری یافته های این مطالعه تأیید کننده اعتبار سیاهه خودشیفتگی بیمارگون در جمعیت دانشجویان دانشگاه های دولتی شهر تهران است

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش فاجعه سازی درد و روان رنجورخویی در پیش بینی ترس از حرکت در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید بود . روش: پژوهشحاضرازنوعمطالعات همبستگی بود.از بین بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید باتجربه درد مزمن که به مراکز درمانی شهر گیلان مراجعه کرده بودند، 100 بیمار به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.ابزارهای به کاررفته در این پژوهش شامل مقیاس ترس از حرکت تمپا (TSK)، مقیاس فاجعه سازی درد (PCS) و پرسشنامه پنج عاملی NEO- فرم کوتاه (NEO - FFI) بود . یافته ها: نتایج نشان داد که فاجعه سازی درد و روان رنجورخویی به طور معناداری ترس از حرکت را پیش بینی می کنند. مقدار ضریب رگرسیونی استانداردشده برای فاجعه سازی درد 433/0 و برای روان رنجورخویی 278/0 بود . نتیجه گیری: روان رنجورخویی و فاجعه سازی درد می توانند با تأثیر بر ترس بیمار از حرکت و اجتناب وی از فعالیت، بر کیفیت زندگی تأثیر گذاشته و مشکلات ناشی از درد مزمن را افزایش دهند. ازاین رو لازم است این عوامل در مدیریت و درمان این بیماران موردتوجه قرار گیرند.

مدل یابی معادلات ساختاری، یک رویکرد آماری چندمتغیری نیرومند جهت ارزیابی روابط پیچیده ی بین متغیرهای مکنون در بسیاری از حوزه های علوم انسانی و رفتاری است. یکی از چالش های رایج در برآورد مدل های معادلات ساختاری که بر مبنای آزمون فرضیه ها انجام می شود، وجود داده های گمشده است. شیوه ی معمول، حذف آزمودنی هایی با پاسخ های گمشده روی هر کدام از سوالات است که با افزایش درصد مقادیر گمشده در مجموعه داده ها، منجر به از دست رفتن حجم زیادی از اطلاعات نمونه و اریبی برآوردگرهای حاصل می شود. در تحلیل مدل های معادلات ساختاری با حضور مقادیر گمشده می توان از روش بیشینه درستنمایی با اطلاعات کامل استفاده کرد که در آن از تمام داده های موجود در نمونه به طور حداکثری استفاده می شود. در این مقاله، عملکرد روش بیشینه درستنمایی با اطلاعات کامل تحت هر سه مکانیسم داده های گمشده شامل گمشدن کاملاً تصادفی، تصادفی و غیرتصادفی در یک مطالعه ی شبیه سازی مورد بررسی قرار می گیرد. بدین منظور، دو مدل تحلیل عاملی تأییدی را در نظر گرفته، داده ها تحت هر سه مکانیسم مذکور تولید و تأثیر دو شاخص حجم نمونه (100 و 500) و درصد مقادیر گمشده (2%، 5%، 10%، 15%، 20%، 25%، 30%، 35% و 40%) بر شاخص ریشه ی میانگین مجذورات خطاهای برآورد مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهند که با افزایش درصد مقادیر گمشده، عملکرد مدل های معادلات ساختاری با استفاده از روش بیشینه درستنمایی با اطلاعات کامل در حضور مکانیسم های گمشدن کاملاً تصادفی، تصادفی و غیرتصادفی به طور کلی بهتر از عملکرد آن بدون استفاده از این روش بر حسب برخی شاخص های نیکویی برازش است.

راهبردهای نظم جویی هیجان به عنوان متغیرهای تأثیرگذار بر فرایندهای بهنجار و آسیب شناختی روانی شناخته شده اند. هدف این پژوهش، بررسی نقش واسطه ای دشواری نظم جویی هیجان در رابطه بین نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی و خشم بود. تعداد 171 نفر (71 مرد، 100 زن) از جمعیت عمومی شهر تهران به صورت داوطلب در این پژوهش شرکت کردند. از شرکت کنندگان خواسته شد تا مقیاس هراس اجتماعی ( SPIN )، مقیاس دشواری نظم جویی هیجان ( DERS ) و مقیاس خشم چندبُعدی ( MAI ) را تکمیل کنند. نتایج پژوهش نشان داد که نشانه های اضطراب اجتماعی با دشواری نظم جویی هیجان و خشم رابطه مثبت معنادار دارند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که دشواری نظم جویی هیجان در رابطه بین نشانه های اضطراب اجتماعی با خشم انگیختگی، نگرش خصمانه و خشم درونی نقش میانجیگری دارد. بر اساس یافته های این پژوهش، می توان نتیجه گرفت که رابطه بین نشانه های اضطراب اجتماعی و خشم صرفاً یک رابطه مستقیم نیست، بلکه متغیرهای دیگر مثل راهبردهای نظم جویی هیجان در این رابطه نقش واسطه ای دارند. این یافته ها، همچنین، ضرورت توجه به راهبردهای نظم جویی هیجان و هیجان خشم را در فرآیند روان درمانی بیماران مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی مطرح می سازد.

زمینه و هدف: نورزگرایی به عنوان یکی از عوامل مستعد کننده ی افراد نسبت به افسردگی در نظر گرفته شده، اما مکانیزم این آسیب پذیری به خوبی شناخته نشده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای ناگویی هیجانی در رابطه ی بین نورزگرایی و نشانه های افسردگی در جمعیت دانشجویان بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه ی پژوهش شامل کلیه ی دانشجویان دانشگاه تهران که در سال تحصیلی 91-92 مشغول به تحصیل هستند، بود. از این میان 72 دختر و 78 پسر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. پس از جلب مشارکت آزمودنی ها از شرکت کنندگان در پ ژوهش خواسته شدکه زیرمقیاس نورزگرایی فرم کوتاه پرسش نامه ی پنج عاملی شخصیت (NEO-FFI)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو-20 (TAS-20) و سیاهه ی افسردگی بک (BDI) را تکمیل کنند. داده ها با استفاده از روش تحلیل مسیر و نرم افزارهای18 SPSS و 8.5 LISREL مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته های به دست آمده نشان داد که از بین مؤلفه های ناگویی هیجانی، دشواری در توصیف هیجان ها (اثرمستقیم= 60/0، اثر غیرمستقیم= 14/0 و 05/0< P) و دشواری در شناسایی هیجان ها (اثر مستقیم= 37/0، اثر غیرمستقیم = 32/0 و 05/0< P ) واسطه ی رابطه ی بین نورزگرایی و نشانه های افسردگی هستند. نتیجه گیری: بر اساس یافته های به دست آمده می توان نتیجه گرفت که نورزگرایی از طریق تأثیر بر توانمندی های افراد در زمینه ی پردازش و تنظیم اطلاعات هیجانی بر نشانه های افسردگی تأثیر می گذارد. نتایج به دست آمده می تواند در تدوین برنامه های آموزشی و درمانی جهت مدیریت هیجان ها و کاهش نشانه های افسردگی مؤثر و مفید باشد.