آژت سلیمانی خضرآباد

سطح هدایت الکتریکی پوست (سهاپ) و شدت ضربان قلب در پژوهش های فیزیولوژی روانی ورزش به عنوان شاخص های انگیختگی و گوش به زنگی به کار رفته و روایی آن ها نیز در مهارت هایی نشان داده شده است که بار شناختی قابل توجهی دارند. با این حال، نیمرخ تغییرات این دو مقیاس در مهارت حرکتی شدیدی که بار شناختی اندکی دارد، مانند سرویس چکشی والیبال، روشن نیست. در پژوهش حاضر ضربان قلب و سطح هدایت الکتریکی پوست 15 والیبالیست ماهر و 16 والیبالیست مبتدی در حین اجرای خود-آغاز و خود-آهنگ 10 سرویس چکشی والیبال، به طور مستمر ثبت شد. الگوهای ضربان قلب و سهاپ، پنج ثانیه پیش از سرویس، در گروه های ماهر و مبتدی، و همچنین بین سرویس های خوب و بد گروه ماهر از طریق آنالیز واریانس یک راهه و آنالیز واریانس با سنجش های تکراری مقایسه شد. نتایج نشان داد سهاپ و ضربان قلب در گروه ماهر بالاتر بود. ضربان قلب و سهاپ گروه ماهر در سرویس های خوب بیشتر از سرویس های بد بود. نتایج این پژوهش با یافته های پیشین مقایسه شده و در چارچوب فرضیه های مربوطه مورد بحث قرار گرفته است.