رعنا جمالی

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه هوش هیجانی، خویشتن داری و تعهد سازمانی مدیران آموزشی مدارس متوسطه است. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بوده است. گروه نمونه، پنجاه و نه نفر از مدیران بودند که با روش نمونه گیری تصادفی نظام مند انتخاب شدند. مدیران زن، 27 نفر و مدیران مرد، 32 نفر بودند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های هوش هیجانی عزیزی (1387)، خویشتن داری نیک منش (1386) و تعهد سازمانی مودی، استیرز و پورتر1 جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، به طور همزمان از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین هوش هیجانی و خویشتن داری و نیز بین هوش هیجانی و تعهد سازمانی مدیران آموزشی، همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد. بین خویشتن داری و تعهد سازمانی مدیران آموزشی نیز رابطه معنی داری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که هوش هیجانی و خویشتن داری، پیش بینی کننده تعهد سازمانی مدیران آموزشی است. دو متغیر مذکور توانسته است 18/0 از تغییرات تعهد سازمانی را برای مدیران مرد پیش بینی کند.