سید شاهو حسینی

هدف تحقیق حاضر، شناسایی قوت­ها، ضعف­ها، فرصت­ها و تهدیدهای استعدادیابی در ورزش قهرمانی کشور و بررسی تنگناها و چالش­های فرا روی آن بود. برای گردآوری داده­ها، به بررسی اسناد و مدارک، مطالعة ادبیات پیشینة تحقیق، نظرسنجی و برگزاری جلسات شورای راهبردی پرداخته شد و از پرسشنامه­های محقق­ساخته و تحلیل SWOT استفاده شد. در بخش نظرسنجی، 256 نفر از اعضای جامعة آماری شامل 13 نفر از مدیران و اعضای هیأت اجرایی کمیتة ملی المپیک، 5 نفر از مدیران آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک، 9 نفر از مدیران حوزة ورزش قهرمانی و 9 نفر از کارشناسان مرکز استعدادیابی سازمان تربیت بدنی، 52 نفر از رؤسای فدراسیون­های ورزشی، 30 نفر از مدیران و رؤسای پایگاه­های قهرمانی و استعدادیابی مراکز استان­های کشور، 52 نفر از مربیان تیم­های ملی، 20 نفر از نخبگان و 86 نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه­ها مطلع در ورزش قهرمای به­عنوان نمونه انتخاب شدند. با استفاده از روش دلفی، برگزاری جلسات شورای راهبردی و چندین مرحله تحلیل راهبردی، 4 قوت، 13 ضعف، 4 فرصت و 7 تهدید تأیید و براساس آزمون آماری فریدمن رتبه­بندی شدند. علاوه­بر این، نتایج نشان داد استعدادیابی در ورزش قهرمانی کشور با تنگناها و چالش­هایی همچون نگاه مدیران و مسئولان ورزش کشور به ورزش مدارس به­ عنوان پایة ورزش قهرمانی، فعالیت پایگاه­های قهرمانی و مراکز استعدادیابی، حضور بخش خصوصی در استعدادیابی ورزش قهرمانی، فعالیت باشگاه­های ورزشی در پرورش استعداد، تأثیر مسائل سیاسی بر عملکرد سازمان­ها و نهادهای مجری استعدادیابی، فقدان نظام جامع حمایت از ورزشکاران و مربیان نخبه، فقدان شایسته­سالاری در تعیین مدیران و مربیان ورزشی کشور، فقدان طرح یکپارچه، اجرایی و ساختارمند در استعدادیابی وضعیت اقتصادی معیشتی خانواده­های دارای استعداد، محدودیت­های حاکم بر فعالیت­های ورزشی بانوان، امکانات و تجهیزات مناسب برای استعدادیابی و آمایش و قطب­بندی ورزش­ها در نقاط مختلف کشور مواجه است. تدوین برنامة راهبردی و انتخاب راهبردهای مناسب به­منظور استفادة حداکثر از قوت­ها و فرصت­ها و برطرف ساختن ضعف­ها و تهدیدها و کمک به کاهش آثار برخی از این تنگناها و چالش­ها بر عملکرد استعدادیابی در ورزش قهرمانی پیشنهاد می­شود.