زهرا امیریان

بی شک کارآمد بودن آگاهی فرا زبانشناختی در بهبود کیفیت نگارش و دانش دستوری یادگیرندگانی که زبان انگلیسى را به عنوان زبان خارجی می آموزند از دیرباز حوزه جذابی در زبانشناسی کاربردی بوده است(براون، ٢٠٠١ ). از این رو، هدف اصلى مطالعه ى حاضر بررسى اثر تدریس بصورت تاکید بر صورت به طور برنامه ریزی شده و برنامه ریزى نشده بر توانایى دانش آموزان برای یادگیری دستور و کاربرد صحیح آن در نگارش است. به همین منظور سه کلاس فشرده در دانشگاه اصفهان ایران که دوره های دستور و نگارش برگزار می کند برای تدریس ساختار مورد نظر (یعنی کلمات پیوند دهنده) از طریق روش های متفاوت تدریس تاکید بر صورت انتخاب شدند. نمونه های انتخاب شده شامل دانشجویان سال دوم و (٣٠ نفر در هر گروه) در رده ى سنی ١٩ تا ٢٤ بودند که در دانشگاه اصفهان مترجمی انگلیسی مطالعه می کردند. نمونه ها به ترتیب آموزش با تاکید بر صورت بطور برنامه ریزی شده و برنامه ریزى نشده و تاکید صفر بر صورت دیدند. نتایج پس آزمون پارگراف نویسی و پس آزمون متعاقب آن که با تاخیر گرفته شد نشان داد که شرکت کنندگانی که در گروهی قرار داشتند که تدریس برنامه شده می دیدند عملکردشان بطور قابل ملاحظه ای بهتر از آن دسته ای بود که در به کارگیری کلمات پیوند دهنده در نوشتن پارگراف هایشان آموزش برنامه ریزی نشده و صفر دیده بودند.

به منظور دستیابی به مهارت کامل نوشتاری در هر سبکی، نویسندگان می بایست الزامات متنی مخصوص آن سبک را به طور مناسب به کار برند. به کار بردن برخی صورت های زبانی یکی از این الزامات است و بافه های واژگانی نقش مهمی را در ساخت این صورت ها بازی می کنند. محققان بسیاری نوشتار دانشگاهی را با استفاده از بافه های واژگانی به کار رفته شده در آنها بررسی کرده اند. نوشتار زبان آموزان پیشرفته غیربومی و نوشتار دانشجویان تحصیلات تکمیلی با توجه به بافه های واژگانی موجود در آنها بررسی شده است. ولی عاملی که همواره در نوشتار دانشجویان تحصیلات تکمیلی مورد مطالعه قرار گرفته تفاوت بین رشته ای بوده است. به عبارت دیگر، در بررسی بافه های واژگانی« بومی بودن نویسنده» مورد توجه قرار نگرفته است و همواره اینگونه تصور شده که نوشتار دانشجویان بومی و غیربومی خصوصیات مشابهی دارند. با توجه به این شکاف در تحقیقات بافه های واژگانی، مطالعه حاضر سعی دارد تا بافه های واژگانی را در نوشتار دانشجویان تحصیلات تکمیلی بومی و غیربومی زبان انگلیسی بررسی کند. بدین منظور، در این تحقیق، پیکره زبانی شامل یک میلیون کلمه از پایان نامه های ارشد آموزش زبان انگلیسی دانشجویان ایرانی با پیکره ای با همین اندازه از پایان نامه های ارشد آموزش زبان انگلیسی دانشجویان انگلیسی زبان مقایسه شد. نتایج به دست آمده تفاوت چشمگیری در تعداد بافه های واژگانی مورد استفاده و همچنین الگوهای ساختاری و کاربردی آنها در دو پیکره را نشان می دهند.

This paper aimed at probing the implementation of portfolio assessment in the writing classroom in an attempt to examine its effect(s) on EFL learners’ metadiscourse awareness. It addressed the following questions: Does portfolio assessment as a teaching technique have positive wash back effect on the participants’ achievement in their writing ability in an academic context? And to what extent do the students develop metadiscourse awareness in their writing by the treatment of portfolio assessment? The participants were the students of English literature enrolled for their composition course. After being homogenized for their proficiency level, they were randomly divided into an experimental group (EG) and a control group (CG). As the treatment, portfolio assessment was employed as the teaching technique for the experimental group. Data was then subjected to different statistical procedures. The results of data analysis revealed that the participants in the EG outperformed those in the CG with regard to the achievement in their overall writing ability. Second, based on chi-square results, participants in the EG used metadiscourse markers more correctly and efficiently compared with those in the CG. The results of the present study may have some implications for teaching of writing to EFL learners.