مه پری قاسم نژاد

هدف این تحقیق، تعیین ارتباط خودکارآمدی شغلی با عملکرد پژوهشی اساتید تربیت بدنی در دانشگاه های شهر تهران است. به این منظور، 116 استاد و مدرّس تربیت بدنی با میانگین سن 7/3±36 سال و سابقة تدریس 75/2±6/5 سال از دانشگاه های شهر تهران (11 دانشکده) در نیم سال دوم تحصیلی 1388- 89 انتخاب شدند و پرسشنامه های اطلاعات فردی و خودکارآمدی شغلی اساتید تربیت بدنی را تکمیل کردند. برای امتیازدهی فعالیت های پژوهشی از آیین نامة وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برای ارتقای مرتبة اعضای هیئت علمی دانشگاه ها استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره در سطح 05/0≥p تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد عملکرد پژوهشی اساتید با باورهای خودکارآمدی آنان در تدریس تئوری (001/0≥p ,48/0=r)، پژوهش (001/0≥p ,73/0=r)، تدریس عملی (01/0≥p ,41/0=r) و خودکارآمدی شغلی (001/0≥p ,54/0=r) ارتباط معنیداری دارد. علاوه بر این، تحلیل رگرسیون نشان داد خودکارآمدی در تدریس تئوری (002/0=p ,386/0= β)، پژوهش (001/0>p ,401/0= β) و در تدریس عملی (037/0=p ,331/0= β) پیش بینیکننده های معنیدار عملکرد پژوهشی میباشند که 6/31 درصد از واریانس عملکرد پژوهشی را تبیین میکنند. یافته های این تحقیق پیشنهاد میکند که باورهای خودکارآمدی در قبال پژوهش، تدریس تئوری و تدریس عملی، به ترتیب، تعیین کننده های مهم عملکرد پژوهشی میباشند. این نتایج در راستای بهبود بهره وری پژوهشی اساتید تربیت بدنی قابل استفاده است.

جوّ حاکم بر محیط های دانشگاهی و حمایت اجتماعی از سوی دوستان و خانواده از عوامل تعیین کنندة سطح فعالیت بدنی به شمار می روند؛ از این رو، تحقیق حاضر با هدف تعیین تفاوت های جنسیتی در ادراک حمایت های محیطی و اجتماعی برای مشارکت دانشجویان در فعالیت های بدنی انجام شده است. به این منظور، 300 دانشجوی دورة کارشناسی (162 دختر و 138 پسر، به ترتیب با میانگین سن 98/0±32/20 و 02/1±97/20 سال) که در نیم سال دوم 1388- 89 در دانشگاه الزهرا و دانشگاه تهران مشغول به تحصیل بودند، پرسشنامه های اطلاعات فردی، مقیاس جوّ ادراک شدة مدرسه برای فعالیت بدنی (بیمبام و همکاران، 2005) و مقیاس حمایت اجتماعی برای فعالیت بدنی (گریسر و همکاران، 2008) را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چندمتغیره و متعاقب آن از تحلیل واریانس یک سویه در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد جنسیت تأثیر معنی داری بر ادراک دانشجویان از حمایت محیطی استادان ندارد (05/0<p)، اما در خصوص حمایت محیطی همسالان، دانشجویان پسر به طور معنی داری ادراک بیشتری از حمایت محیطی همسالان خود داشتند (001/0>p). یافته های تحقیق نشان داد بین ادراک دانشجویان دختر و پسر از حمایت اجتماعی خانواده تفاوت معنی داری وجود ندارد (05/0<p) و در خصوص حمایت اجتماعی دوستان، نتایج به سود دانشجویان پسر بود (05/0>p). تحقیق حاضر تفاوت های جنسیتی در حمایت های محیطی و اجتماعی را در جهت افزایش مشارکت دانشجویان در فعالیت های بدنی مورد بحث قرار می دهد.