مهدیه قره لر

شرایط روانی بر کانون توجه اثر داشته و نقش تعدیل کننده ای در تأثیرات آن بر اجرا و یادگیری حرکتی دارد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر تمرین تحت فشار روانی و کانونی کردن توجه با دستورالعمل آموزشی بر یادگیری ضربه بیلیارد انجام گرفت. شرکت کننده ها 48 دانشجوی دختر داوطلب (23-19 سال) بودند که به صورت تصادفی انتخاب شدند و در چهار گروه آزمایشی (توجه درونی و فشار کم و زیاد، توجه بیرونی و فشار کم و زیاد) جایگزین شده و بعد از پیش آزمون به مدت 8 جلسه به تمرین پرداختند. آزمون اکتساب در آخرین جلسه تمرین و آزمون های یادداری با تأخیر 2 و 10 روز بعد از آخرین جلسه تمرین انجام گرفت. دقت ضربات براساس فاصله برخورد توپ از گودال امتیازگذاری شد. نتایج آزمون یو من – ویتنی برتری توجه درونی در آزمون اکتساب و یادداری با تأخیر 10 روز و برتری تمرین تحت فشار کم در آزمون یادداری با تأخیر 10 روز (05/0P<) و نتایج آزمون کروسکال - والیس و مقایسه های زوجی برتری اکتساب توجه درونی در فشار زیاد نسبت به توجه بیرونی در فشار زیاد و برتری یادداری تأخیری توجه درونی در فشار کم نسبت به توجه بیرونی در فشار زیاد را نشان داد (05/0P<). به نظر می رسد با توجه به نوع مهارت از نظر عدم تغییر شرایط محیطی و نیاز به دقت و توجه زیاد به خصوص در مراحل اولیه یادگیری، تمرین افراد مبتدی در شرایط فشار روانی کم و جهت دهی درونی توجه به یادداری تأخیری بیشتری منتج می شود.

هدف این پژوهش مقایسه تاثیر انواع بازخورد آزمودنی مدار و مربی مدار پس از کوشش های درست و کوشش های نادرست بر اجرا و یادگیری مهارت سرویس بلند بدمینتون دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه ارومیه بود. 40 نفراز دانشجویان دختر تربیت بدنی که هیچ تجربه ای در زمینه رشته بدمینتون نداشتند به صورت گزینشی انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه مجزا (آزمودنی مدار مربی مدار پس از کوشش های درست مربی مدار پس از کوشش های نادرست و گواه) قرار گرفتند. روش تحقیق از نوع نیمه تجربی و شامل سه گروه تجربی و گواه بود. مرحله اکتساب شامل 8 جلسه و هر جلسه 20 کوشش انجام شد و آزمودنی ها بسته به گروهی که در آن قرار داشتند بازخورد مورد نظر را از طریق دوربین متصل به تلویزیون دریافت می کردند. بعد از جلسه چهارم و هشتم آزمون عملکرد و بعد از 48 ساعت بی تمرینی آزمون یادداری و انتقال (سرویس کوتاه بدمینتون) انجام شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد اجرای هر چهار گروه در پس آزمون به طور معناداری بهتر از پیش آزمون بود. مقایسه میانگین آزمون عملکرد روز چهارم گروه مربی مدار (پس از کوشش های درست) با گروه گواه و نیز آزمون عملکرد روز هشتم هر سه گروه تجربی با گروه گواه اختلاف معنی داری را نشان داد. نتایج آزمون یادداری گروه آزمودنی مدار و مربی مدار (پس از کوشش های درست) به طور معناداری بهتر از گروه گواه و همچنین گروه آزمودنی مدار به طور معناداری بهتر از گروه مربی مدار (پس از کوشش های نادرست) بود. بررسی منحنی اجرای چهار گروه در آزمون یادداری حاکی از عملکرد بهتر و مؤثرتر گروه آزمودنی مدار از سایر گروهها بود. بررسی نتایج آزمون انتقال نیز حاکی از وجود اختلاف معنی دار در اجرای بهتر هر سه گروه تجربی نسبت به گروه گواه بود ولی درنتایج سه گروه تجربی اختلاف معناداری مشاهده نشد.