فائزه دیوبند

خشونت رفتاری است که با هدف آسیب رساندن به دیگری سر می­زند و رفتارهایی، از قبیل تحقیر و توهین، تجاوز، ضرب و جرح، تخریب و قتل را شامل می­شود. امروزه شکل­های مختلف خشونت به یک مسأله اجتماعی رو به رشد و بخشی از رفتار عادی روزمره تبدیل شده است. تحقیقات گوناگون نقش متغیرهای اجتماعی را در بروز انواع رفتارهای انحرافی از جمله خشونت نشان داده­اند. این پیمایش یک مطالعه تجربی از نظریه کنترل اجتماعی است تا نقش خانواده و دوستان را در خشونت میان­فردی تبیین کند. در همین راستا، 385 دانش­آموز پسر دبیرستان های شهر یزد با روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شده، به پرسشنامه خود گزارشی پاسخ دادند. نتایج نشان ­داد دلبستگی به خانواده، دینداری والدین و کنترل والدین، همبستگی منفی و معنی­داری با خشونت میان­فردی دانش­آموزان پسر داشته­اند و دو متغیر تضاد والدین و پیوند با دوستان منحرف، همبستگی مثبت و معنی داری با خشونت میان­فردی داشته­اند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین دین داری والدین با خشونت فرزندان پسر دبیرستانی انجام شده است. این پیمایش با استفاده از ابزار پرسش نامه روی 385 نفر از دانش آموزان پسر دبیرستان­های شهر یزد که با روش خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شده اند، صورت یافته است. همان طور که نتایج نشان داده است، بین دین داری والدین و خشونت فرزندان رابطه منفی و معناداری وجود داشته و هر چه دین داری والدین بالاتر رفته، خشونت فرزندان کاهش یافته است. میزان این همبستگی در مورد رابطه دین داری پدر با خشونت فرزند معنادارتر بوده است. بنابراین، تقویت باورهای دینی در والدین میتواند نقش مؤثری در کاهش رفتارهای انحرافی، چون خشونت ایفا کند.