یحیی عبدی

در دوره اخیر اعتقاد بر این است که ورزش می تواند به شکل گیری روان سالم و رشد ذهنی فرد کمک کند و اثر قابل توجهی دگرگونی چارچوب های ملیتی، فرهنگی و جنسیتی داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر مطالعه تطبیقی انگیزه های گرایش بانوان به فعالیت های جسمانی در ایران و کشورهای عربی منتخب بر اساس مؤلفه های فردی، اجتماعی و اسلامی بود. پژوهش حاضر توصیفی از نوع مقایسه ای بود که روش میدانی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل ورزشکاران زن در ایران و کشورهای عربی بود. تعداد 184 نفر در ایران و 179 نفر از کشورهای عربی (عراق، امارات متحده عربی و اردن) از طریق نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته بود. روایی پرسشنامه مورد تائید متخصصین قرار گرفت و پایایی آن در یک مطالعه مقدماتی از طریق آلفای کرون باخ 95/0 به دست آمد. پرسشنامه در ایران به زبان فارسی و برای کشورهای منتخب به عربی ترجمه شده، به صورت الکترونیک و از طریق فضای مجازی در اختیار مشارکت کنندگان قرار گرفت. درنهایت 363 پرسشنامه جمع آوری گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیره Manova با استفاده از نرم افزار spss22 بهره گرفته شد. یافته های پژوهش نشان داد بین زنان ورزشکار ایرانی و زنان ورزشکار کشورهای عربی منتخب در مؤلفه های انگیزه های درون فردی (009/0 p = و 978/6 f =)، انگیزه های بین فردی (050/0 p = و 875/3 f =)، انگیزه های اجتماعی (001/0p= و 619/27 f = ) و انگیزه های اسلامی (001/0p= و 339/11 f = ) تفاوت معنی داری وجود دارد و این تفاوت در سطح 01/0>p و 05/0>p معنادارمی باشند. در مؤلفه انگیزه های درون فردی میانگین این مؤلفه در ورزشکاران زن ایرانی (77/59 M=) بیشتر از ورزشکاران زن کشورهای منتخب عربی (53/55M= ) بود. در مؤلفه انگیزه های بین فردی میانگین این مؤلفه در ورزشکاران زن ایرانی (87/26 M= ) کمتر از ورزشکاران زن کشورهای منتخب عربی (62/28 M = ) بود. در مؤلفه انگیزه های اجتماعی میانگین این مؤلفه در ورزشکاران زن ایرانی (08/33 M= ) کمتر از ورزشکاران زن کشورهای منتخب عربی (64/39M= بود. در مؤلفه انگیزه های اسلامی میانگین این مؤلفه در ورزشکاران زن ایرانی (55/21 M= بیشتر از ورزشکاران زن کشورهای منتخب عربی (04/19 M= ) بود.