کاظم صالحی

اهداف: این مطالعه با هدف ارزیابی درونی گروه پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی مهاباد به­منظور تعیین نقاط قوت و ضعف، به­منظور ارتقای کیفیت آموزش انجام شد. روش­ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، ملاک­های مدیر گروه، تجهیزات گروه، فضای آموزشی نظری و بالینی، دانشجویان، اعضای هیات علمی، روش­های یاددهی- یادگیری و تولید دانش جدید مورد ارزیابی قرار گرفتند. روش جمع­آوری داده­ها پرسش­نامه، مشاهده و چک­لیست بود. لذا اعضای گروه در جلسات متعدد خود، پس از تعیین نشانگرها و امتیاز ایده­آل برای هر کدام از ملاک­های انتخاب­شده، وضعیت موجود را با نشانگرها مورد مقایسه قرار دادند. ویژگی مطلوب هر ملاک تعیین و هر ملاک بین 1 تا 5 (خیلی ضعیف تا عالی) طبقه­بندی شد. میانگین امتیاز ملاک­ها تعیین و از طبقه­بندی گورمن برای نتیجه­گیری نهایی استفاده شد. یافته­ها: جایگاه سازمانی گروه دارای نمره 5/3 و رتبه بیش از رضایت­بخش، عوامل پشتیبانی دارای نمره 07/4 و رتبه قوی، فرآیند آموزش- یادگیری دارای نمره 03/4 و رتبه قوی و در مجموع نمره ارزیابی گروه پرستاری 97/3 و رتبه خوب بود. از نظر دانشجویان، ارزیابی فرآیند آموزش گروه پرستاری دارای نمره 37/3 و رتبه بیش از رضایت­بخش بود. در مورد مدیر گروه، اعضای هیات علمی و شورای گروه، هر کدام امتیاز 5/3 و رتبه بیش از رضایت بخش را براساس رده­بندی گورمن کسب کردند. نتیجه­گیری: با رفع نقیصه­های مشخص­شده در هر بخش، خصوصاً آموزش بالینی، می­توان به نتایج بهتری دست یافت. گروه آموزشی، با شناخت نقاط ضعف و قوت خود، فعالانه در جهت رفع نقایص و تقویت نقاط مثبت خود قدم برمی­دارد.