تبیین شاخص های ارزیابی کشاورزی شهری در محیط های مسکونی با بهره گیری از روش دلفی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
کشاورزی شهری در طول تاریخ با تولید و عرضه محصولات در خدمت ساکنین شهرها بوده و امروزه با توجه به ناپایداری های شکل گرفته در ابعاد اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی در حوزه ساخت وساز شهری و علی الخصوص در محیط های مسکونی ناشی از غلبه الگوی زندگی مدرن، رشد جمعیت در شهرها و افزایش ساخت و سازهای بی رویه با تراکم بالا، توجه به این امر به عنوان پاسخی مناسب در جهت دستیابی به پایداری، محبوبیت زیادی در بین جوامع مختلف پیدا کرده است. هدف از این پژوهش شناسایی شاخص های تأثیرگذار کشاورزی شهری در محیط های مسکونی است. روش پژوهش: در این پژوهش ابتدا به روش اسنادی و تحلیل محتوا شاخص های تأثیرگذار استخراج و سپس به منظور اعتبارسنجی شاخص ها از روش دلفی در سه مرحله با مشارکت 20 نفر از متخصصین و خبرگان دانشگاهی در حوزه معماری، معماری منظر استفاده و در نهایت 80 شاخص تعیین و براساس مقیاس رتبه بندی لیکرت و تحلیل های آماری درجه اهمیت این شاخص ها در محیط های مسکونی مشخص شد. براساس یافته های پژوهش شاخص های تأثیرگذار کشاورزی شهری در چهار بُعد اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و مطلوبیت کالبدی-فضایی طبقه بندی شدند. نتایج نشان دادند که از نظر متخصصین از اثرات مفید و شاخص های تأثیرگذار «افزایش سرانه فضای سبز شهری»، «افزایش جذب دی اکسیدکربن»،«کاهش دما»، «افزایش طراوت و رایحه های خوش»، «افزایش مشارکت ساکنین در برنامه سبزکردن محیط زندگی» و «افزایش تنوع زیستی با کاشت انواع گیاهان و پروش انواع جانوران» در ابعاد زیست محیطی، «افزایش اوقات فراغت»، «کاهش استرس» و «توسعه روابط و تعاملات اجتماعی» در ابعاد اجتماعی، «سرمایه گذاری بر منابع کم استفاده همچون پشت بام ها، تراس ها، بالکن ها و ...» «افزایش پس انداز» و «افزایش ارزش املاک» در ابعاد اقتصادی و در نهایت «افزایش سرزندگی فضاهای مسکونی»، «ارتقای کیفیت و قابلیت های فضایی برای رشد» و «زیباسازی مناظر» در ابعاد مطلوبیت کالبدی-فضایی به ترتیب بالاترین اولویت را به خود اختصاص دادند.Developing the Evaluation Indicators of Urban Agriculture in Residential Environments Using the Delphi Method
Urban agriculture has historically served the residents of cities by producing and supplying food. Today, due to instabilities in social, economic, and environmental dimensions in the field of urban construction—particularly in residential areas caused by the dominance of modern lifestyle patterns, population growth in cities, and the increase of indiscriminate constructions with high density—there is a growing interest in urban agriculture as a suitable response to achieve sustainability. This trend has gained significant popularity among various communities. The purpose of this research is to identify the influential indicators of urban agriculture in residential environments. In this research, first, influential indicators of urban agriculture on residential environments were extracted using documentary and content analysis methods. Subsequently, to validate these indicators, the Delphi method was employed in three rounds with the participation of 20 experts and academic specialists in architecture and landscape architecture. Ultimately, 80 indicators were identified, and their importance in residential environments was determined based on the Likert ranking scale and statistical analyses. According to the research findings, the influential indicators of urban agriculture were classified into four dimensions: economic, social, environmental, and spatial-physical desirability. The results indicated that, from the specialists' perspective, the beneficial effects and influential indicators included "increased per capita urban green space," "increased carbon dioxide absorption," "reduced temperature," " increased freshness and pleasant aromas," "increased resident participation in greening their living environment," and "increased biodiversity through planting various plants and raising different animals" in environmental dimensions; "increased leisure time," "stress reduction," and "development of social relationships and interactions" in social dimensions; "investment in underutilized resources such as rooftops, terraces, balconies, etc.," "increased savings," and "increased property values" in economic dimensions; and finally, "increased the vitality of residential spaces," "improved quality and spatial capabilities for growth," and "Beautification of landscapes" in physical-spatial desirability dimensions were prioritized respectively.
تبلیغات
