مطالعه اثربخشی رویکرد واقعیت درمانی بر استرس و کنترل گری زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی (مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)

چکیده

زمینه و هدف: زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی دارای مشکلات روانشناختی هستند که جهت کاهش آن نیاز به مداخلات درمانی مانند واقعیت درمانی می باشند. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی رویکرد واقعیت درمانی بر استرس و کنترل گری زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی انجام شد. روش پژوهش: روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر کرمان در نیمه اول سال 1403 بودند. از بین این زنان، 30 نفر به صورت هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند و به طور تصادفی و با روش قرعه کشی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش، مداخله واقعیت درمانی را طی 8 جلسه 60 دقیقه ای دریافت کردند. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه های استرس لوویبوند ولوویبوند، (1995) و کنترل گری زناشویی امینی (1397) بود. داده ها با تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بنفرونی و توسط نرم افزار SPSS نسخه 27 تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد مداخله واقعیت درمانی بر کاهش استرس و کنترل گری مؤثر است؛ این تأثیر در مرحله پیگیری نیز پایدار بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج، استفاده از واقعیت درمانی در راستای کاهش آسیب های روانشناختی ناشی از خیانت زناشویی ضروری به نظر می رسد؛ بنابراین، روانشناسان و درمانگران می توانند از روش واقعیت درمانی در کنار سایر روش های آموزشی برای کاهش آسیب های ناشی از خیانت زناشویی در زنان استفاده کنند.