نقد تحلیلی رأی وحدت رویه شماره 822 مورخ 1401/03/31 هیات عمومی دیوان عالی کشور (پیرامون آنی دانستن بزه تغییر کاربری)
آرشیو
چکیده
تقسیم بندی جرائم از حیث طول زمان ارتکاب جرم، از جمله موضوعات مورد بحث در بین علمای حقوق و قضات است و در تعیین مصادیق این تقسیم بندی، همواره اختلاف نظر و تشتت آرا وجود داشته است و قضات نیز رویه واحدی در این مورد ندارند. در این راستا دیوان عالی کشور نیز مطابق با رای وحدت رویه شماره 822 مورخ 1401/03/31 بزه تغییر کاربری را جرم آنی قلمداد نمود که این امر مورد انتقاد جدی حقوقدانان قرار گرفته و افکار عمومی جامعه بلحاظ اینکه این نظر سبب گسترش بزه موصوف و عدم امکان تعقیب مرتکبین آن بلحاظ شمول مرور زمان سه ساله از تاریخ وقوع بزه می گردد، شده است. این در حالی است که با مداقه در عنصر مادی بزه تغییر کاربری ملاحظه می گردد این جرم نمی تواند در یک زمان واحد و کوتاه روی دهد. بعبارتی عنصر مادی این بزه همانند بزه تصرف عدوانی در طول و در بستر زمان بوقوع می پیوند. چنان که سابقاً از سوی دیوان عالی کشور و طی رای وحدت رویه شماره 649 مورخ 1381/03/07 بزه تصرف عدوانی جرمی مستمر تلقی شده است اما بزه تغییر کاربری که از حیث عنصرمادی شباهت فراوانی به بزه تصرف عدوانی دارد طی رای وحدت رویه صدرالذکر جرمی آنی تلقی شده است. در این راستا پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی به نقد این رای وحدت رویه می پردازد.Analytical review of the decision of the unity of procedure No. 822 dated 1401/03/31 of the Supreme Court of the country (regarding the immediate recognition of the offense of change of use)
The division of crimes in terms of the length of time for committing the crime is one of the topics discussed among legal scholars and judges, and there have always been differences of opinion in determining the examples of this division, and the judges do not have a single procedure in this matter. In this regard, the Supreme Court of the country, in accordance with the unanimous opinion number dated considered the crime of change of use as an instant crime, which has been seriously criticized by lawyers and the public opinion of the society, considering that this opinion causes the spread of the so-called crime and The impossibility of prosecuting the perpetrators is due to the lapse of three years from the date of the crime. This is despite the fact that by looking at the material element of the crime, it is observed that the use has been changed. This crime cannot happen in a single and short time. In other words, the material element of this offense, like the offense of aggressive possession, is linked over time and in the context of time. As previously, by the Supreme Court of the country and in the unanimous decision No. dated the offense of aggressive possession was considered a continuous crime, but the offense of change In terms of the material element, a user that is very similar to the crime of aggressive possession has been considered an instant crime during the unanimous decision. In this regard, the present study criticizes this unanimous decision with a descriptive-analytical method.
تبلیغات
