رویکرد احساس گرای ریچارد رورتی به حقوق بشر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
دست یافتن به این امر که سرشت انسان چیست و در پی آن چه حقوق و وظایفی بر آن مترتب است، از دیرباز دغدغه فیلسوفان بوده است. این دغدغه پس از جنگ جهانی دوم و با تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر منجر به شکل گیری جریانی موسوم به حقوق بشر شد. ریچارد رورتی به مخالفت با تمام مکاتبِ مبنا گرا که شاخصه اصلی جریان حقوق بشر بود می پردازد و آنها را برای احترام به حقوق بشر ناکار امد توصیف می کند و بر این باور است که بهترین راه ترویج و دفاع از حقوق بشر، گسترش و تبیین رویکرد احساس گرا ست. بر اساس این رویکرد، تفاوت انسان ها با حیوانات در این نیست که از عنصر ویژه ای به نام عقل برخوردارند، بلکه در این است که انسان ها در حد بسیار وسیع تری نسبت به حیوانات احساس می کنند. او باور دارد ما می توانیم با بهره گیری از ابزارهای آموزش احساسی و ترویج حس همدلی از حقوق بشر دفاع کنیم. در این مقاله مبانی فلسفی دیدگاه رورتی نسبت به حقوق بشر را بررسی کرده و پس از مرور انتقادات رورتی بر خوانش های فلسفی رقیب از حقوق بشر، انتقادات وارد به دیدگاه رورتی را جمع بندی نموده و ضمن ارایه پاسخ های خود به آنها، نشان می دهیم که تبیین رورتی از حقوق بشر در چهارچوب عمل گرایانه، هم از لحاظ فلسفی قابل دفاع و هم از لحاظ عملی کارا است.Richard Rorty’s Sentimentalist Approach to Human Rights
Understanding human nature, and the rights and duties resulting from it, has long been a concern for philosophers. After World War II, this led to the foundation of the movement known as the human rights movement with the adoption of the Universal declaration of Human Rights. Richard Rorty opposes all foundationalist schools, to which the human rights movement mainly belonged, referring to them as being inefficient in respecting human rights. Rorty believes that promoting and explaining the sentimentalist approach is the best way to promote and defend human rights. According to sentimentalist approach, the difference between human beings and animals does not just lie in the fact that the former possesses a unique intellectual capacity, but in the fact that human beings enjoy a wide range of emotions and feelings. Rorty believes that we are able to defend human rights by taking advantage of sentimental education, and promoting empathy. This article explores the philosophical foundations of Rorty’s approach to human rights. Starting by a review of Rorty’s critiques of the competing philosophical readings of human rights, the article sums up other’s criticisms of Rorty’s own view. And by proposing answers to those critiques, it suggests that Rorty’s explanation of human rights in a pragmatic framework is both philosophically viable, and practically efficient.
تبلیغات
