تحلیل جایگاه تربیت سیاسی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران با تأکید بر مسئله تحزب (موضوع اصل 26 قانون اساسی) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تربیت سیاسی به عنوان نظریه ای بنیادین، فرایندی برای انتقال ارزش های بین نسلی است که موجبات تثبیت و مانایی نظام سیاسی را فراهم می آورد. ضمانت اجرای این نظریه در قالب یک فرایند حقوقی، متضمن وضع مشتقاتی از آن در قالب قوانین اساسی است. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران با فرض لزوم تثبیت حکمرانی در نظام اسلامی به عنوان نتیجه نظریه تربیت سیاسی، دست به تأسیس اصولی زده است تا بتواند در مسیر اجرای این فرایند، تثبیت حاکمیت نظام اسلامی را ضمانت کند. یکی از این اصول، اصل 26 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران معروف به اصل تشکل و تحزب است. سؤال اصلی پژوهش آن است که «تحقق تحزب در نظام اسلامی به عنوان ضرورتی منبعث از فرایند تربیت سیاسی چگونه تحلیل می شود؟». داده های این مقاله که به روش تحلیلی و با رویکرد اکتشافی و استفاده از منابع کتابخانه ای فراهم آمده، گواه این واقعیت است که تحزب به عنوان اصلی برآمده از اصول حکمرانی سیاسی اولاً دارای جایگاهی اصیل در نظام حقوقی اسلام است که هیچ بدیلی برای آن متصور نیست و از حیث مبانی معرفتی با تعریف حزب در بنیان معرفتی لیبرال دموکراسی تفاوت ماهوی دارد و ثانیاً مهم ترین ضرورت تثبیت نظام سیاسی و حکمرانی اسلامی که به رسمیت شناختن تکثرها و آرا و افکار گوناگون حول محور حاکمیت اسلامی است، صرفاً با تحقق تحزب به دست خواهد آمد.Analysis of the Role of Political Education in the Constitution of the Islamic Republic of Iran with Emphasis on Political Parties (Subject of Principle 26 of the Constitution)
Political education, as a fundamental theory, is the process of intergenerational transmission of values that facilitates the stabilization and sustainability of the political system. The implementation of this theory, in the form of a legal process, involves the establishment of derivatives in constitutional laws. The Constitution of the Islamic Republic of Iran, assuming the necessity of stabilizing governance within the Islamic system, has established principles to ensure the consolidation of Islamic governance during the implementation of this process. One of these principles is principle 26 of the Constitution, known as the principle of organization and party formation. The main question of this research is, how is the realization of political parties in the Islamic system analyzed as a necessity arising from the process of political education? The findings of this article, gathered through an analytical method utilizing library resources, attest to the fact that political parties, as a principle derived from the fundamentals of political governance, firstly hold an authentic place in the Islamic legal system, for which no alternative can be conceived, and fundamentally differs from the definition of a party in the epistemological foundation of liberal democracy. Secondly, the most important necessity for consolidating the political system and Islamic governance, which recognizes diversity and various opinions around the axis of Islamic sovereignty, can only be achieved through the realization of political parties.
تبلیغات
