تحلیل مکانیسم های گفتمانی برای حل کردن مسئله خشکسالی سیستان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در چند دهه ی گذشته، ایران با بحران شدید آب مواجه بوده است. حوضه ی رودخانه ی هیرمند که از جنوب غربی افغانستان تا شرق ایران امتداد دارد، نزدیک به یک قرن است که محل مناقشات پی درپی بین دو کشور بوده است، اما این تنش ها در سال های اخیر و به دنبال گسترش بحران آب در ایران و ساخت بند در بالادست افغانستان برجسته تر شده است. در حالی که ادبیات پژوهش ما حاکی از آن است که منابع آب فرامرزی در حوضه ی رودخانه ی هیرمند از سوی ایران سیاسی و حتی امنیتی شده است، هیچ مطالعه ای بررسی نکرده است که چگونه مقامات دولتی ایران آب را به عنوان یک موضوع سیاسی و امنیتی در نظر گرفته اند. این پژوهش با تحلیل مقالات خبری فارسی زبان از سال 2001 تا 2019 که حاوی اظهارات مقامات ایرانی مرتبط با حوضه ی رودخانه ی هیرمند است، به این شکاف پاسخ می دهد و مضامین و سازوکارهای گفتمانی در پس سیاسی شدن و امنیتی شدن این موضوع را شناسایی می کند. بر اساس تئوری امنیتی سازی، بخش قابل توجهی از این مقالات حاوی یک حرکت امنیتی سازی بوده اند که اکثریت درصد آن توسط مقامات محلی و نمایندگان مجلس انجام شده است. این موضوع نشان می دهد که امنیتی سازی تا حد زیادی یک پدیده ی محلی بوده است و منعکس کننده ی تنش های داخلی گسترده تر بر سر چارچوب بندی روابط آبی با افغانستان در میان مقامات ایرانی است. یکی دیگر از موضوعات کلیدی در طول فرآیند تحلیل گفتمان، پیوند بین سیستم های انسانی و محیطی بوده است که با اهمیت منابع آب فرامرزی از طریق ارتباط آنها با جامعه ایجاد می شود.Analysis of discursive mechanisms to solve the drought problem in Sistan
Iran has been facing a severe water crisis for the past few decades. The Helmand River basin, which stretches from southwestern Afghanistan to eastern Iran, has been the site of ongoing disputes between the two countries for nearly a century, but these tensions have become more prominent in recent years, following the expansion of the water crisis in Iran and the construction of a dam upstream in Afghanistan. While our research literature suggests that transboundary water resources in the Helmand River basin have been politicized and even securitized by Iran, no study has examined how Iranian government officials have considered water as a political and security issue. This study responds to this gap by analyzing Persian-language news articles from 2001 to 2019 that contain statements by Iranian officials related to the Helmand River basin, identifying the themes and discursive mechanisms behind the politicization and securitization of this issue. According to the theory of securitization, a significant proportion of these articles contained a securitization movement, the majority of which was carried out by local officials and parliamentarians. This suggests that securitization has been largely a local phenomenon and reflects broader internal tensions over the framing of water relations with Afghanistan among Iranian officials. Another key theme throughout the discourse analysis process has been the linkage between human and environmental systems, which is created by the importance of transboundary water resources through their connection to society. This study suggests that spatial scale, water scarcity, and socio-political context are importa
تبلیغات
