سنجش پایداری و واکاوی عوامل مؤثر بر آن در باغات انگور مناطق روستایی سیستان
آرشیو
چکیده
انگور به عنوان مهم ترین و اقتصادی ترین محصول باغی در منطقه سیستان، نقشی کلیدی در ساختار اقتصادی این منطقه ایفا می کند. با توجه به غالب بودن کشت انگور و تأثیرات قابل توجه آن بر ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی منطقه—که از ارکان اصلی پایداری محسوب می شوند—سنجش سطح پایداری و شناسایی عوامل تهدیدکننده ی آن، گامی مؤثر در جهت تقویت الگوی تولید این محصول به شمار می رود. رویکرد اصلی این تحقیق، پیمایشی بوده و به منظور ارزیابی پایداری باغات انگور منطقه و شناسایی عوامل مؤثر بر آن، از داده های سال زراعی ۱۳۹۸–۱۳۹۹ استفاده شده است. این داده ها از طریق ۸۶ پرسشنامه، به صورت تصادفی از میان باغداران منطقه جمع آوری گردید. در مرحله نخست، پس از شناسایی و تدوین شاخص های سنجش پایداری، شاخص ها با استفاده از روش رفع اختلاف مقیاس گذاری شده و سپس از طریق تحلیل مؤلفه های اصلی (PCA) وزن دهی شدند. یافته ها نشان می دهد که بیش از نیمی از باغات انگور منطقه در سطح نسبتاً ناپایدار قرار دارند. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام حاکی از آن است که تولید، مساحت باغ، تعداد درخت، نیروی کار، مصرف کود حیوانی، تجربه کشاورزی و سطح تحصیلات، از مهم ترین عوامل تأثیرگذار بر شاخص پایداری محسوب می شوند. در مقابل، نهاده هایی مانند کود شیمیایی و سم تأثیر اندکی داشته و دریافت وام نیز اثری منفی بر پایداری داشته استAssessment of Sustainability and Analysis of the Factors Affecting It in Grape Orchards of Rural Areas in Sistan
Grapes, as the most important and economically significant horticultural product in the Sistan region, play a pivotal role in the region's economic structure. Given the dominance of grape cultivation and its considerable impacts on the economic, social, and environmental aspects of the region—key components of sustainability—assessing sustainability levels and identifying factors threatening it is an effective step towards strengthening the production model of this crop. The main approach of this study is a survey, and in order to evaluate the sustainability of grape orchards in the region and identify the factors affecting it, data from the 2019–2020 crop year was utilized. These data were collected through 86 questionnaires, randomly distributed among the region’s farmers. In the first stage, after identifying and developing sustainability measurement indicators, the indicators were scaled using the method of scale discrepancy resolution and then weighted through Principal Component Analysis (PCA). The findings show that more than half of the grape orchards in the region are in a relatively unsustainable condition. Moreover, the results of stepwise regression analysis indicate that factors such as production, orchard area, number of trees, labor, animal manure usage, farming experience, and education level are among the most significant factors influencing the sustainability index. In contrast, inputs such as chemical fertilizers and pesticides had minimal impact, and receiving loans had a negative effect on sustainability.
تبلیغات
