استفاده از روش خوشه بندی و مدل TOPSIS برای ارزیابی اثرات پراکنده رویی شهری بر میزان احساس امنیت شهروندان (مطالعه موردی: شهر یزد) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پراکنده رویی شهری از جمله موضوعات محوری شهرسازی است که ناشی از رشد فیزیکی ناموزون کالبد شهر و عدم تناسب آن با رشد جمعیت شهر است. این پژوهش با هدف شناخت اثرات پراکنده رویی بر ابعاد اجتماعی به ویژه بر احساس امنیت شهروندان در محلات مختلف شهر یزد انجام شده است. روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از حیث روش، توصیفی- تحلیلی است. در این پژوهش به منظور گردآوری اطلاعات از روش های اسنادی و میدانی استفاده شده و جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه ساکنان 15 تا 65 سال واقع در محلات شهر یزد در سال 1400 بوده و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 384 نفر برآورد شده است. برای تحلیل داده ها، از مدل تاپسیس جهت تفکیک محلات شهر یزد به دو دسته متراکم و پراکنده، بر اساس شاخص های تراکم جمعیت، متوسط مساحت پلاک های مسکونی و نسبت مساحت اراضی خالی به کل مساحت محله استفاده شده و از مدل تحلیل خوشه ایK-Means برای بررسی احساس امنیت در سطح محلات، بر اساس شاخص های احساس امنیت اجتماعی- رفتاری، اقتصادی و کالبدی- محیطی در قالب پرسشنامه و به صورت طیف لیکرت پنج سطحی استفاده شده است. یافته ها نشان دهنده آن است که میانگین مؤلفه های احساس امنیت، مقادیر متفاوتی را نشان داده، به نحوی که نمی توان به صورت کلی وضعیت مطلوب را در محلات متراکم یا پراکنده مشخص کرد. بر همین مبنا تحلیل خوشه ای، محلات را در سه سطح احساس امنیت بالا، متوسط و پایین مجزا کرده و بر اساس این تحلیل می توان گفت که در خوشه ای که عمده محلات متراکم قرار گرفته، احساس امنیت اقتصادی بالاتر بوده و در خوشه ای که عمده محلات پراکنده قرار گرفته، احساس امنیت کالبدی- محیطی با توجه به ساخت و سازهای جدید بالاتر بوده است و احساس امنیت اجتماعی- رفتاری در هریک از خوشه ها در سطح متوسط می باشد.Evaluating the Impact of Urban Sprawl on Citizens' Sense of Security Using Clustering and TOPSIS Methods (Case Study: Yazd City)
Urban sprawl is a key aspect of urban planning, resulting from the uneven physical growth of a city's infrastructure in relation to its population growth. This study aims to investigate the effects of urban sprawl on social dimensions, particularly on the sense of security among residents in various neighborhoods of Yazd city. The research is of an applied nature with a descriptive-analytical methodology. Data collection methods included documentary sources and fieldwork. The statistical population comprised all individuals aged 15 to 65 residing in Yazd city neighborhoods, with a sample size estimated using Cochran's formula. Data analysis involved the TOPSIS model to categorize neighborhoods as dense or dispersed based on population density, average residential plot size, and land use ratios. The K-Means cluster analysis model was utilized to assess the sense of security using indicators of social-behavioral, economic, and physical-environmental security on a five-level Likert scale. Findings indicate variations in the average levels of security components, making it challenging to define a universal standard for dense or dispersed neighborhoods. Cluster analysis revealed three distinct levels of security - high, medium, and low. Economic security was higher in dense clusters, while physical-environmental security was more prominent in dispersed clusters due to new constructions. Social-behavioral security levels were relatively consistent across clusters.
تبلیغات
